Światowa żegluga morska powoli przygotowuje się do wejścia w życie kluczowej ustawy antyemisyjnej, która zmniejszy zanieczyszczenie produkowane przez statki, ale za to zwiększy prawie dwukrotnie koszt paliwa.

Żegluga odpowiada bowiem za największą na świecie emisję siarki do atmosfery. Z tego powodu Międzynarodowa Organizacja Morska (IMO) będzie 24-28 października obradować nad wprowadzeniem ograniczenia emisji tego związku dla wszystkich armatorów na świecie. Ma się to przyczynić do zmniejszenia wydzielania siarki z paliw do 0,5 proc.

- Jeden duży statek w czasie dnia emituje więcej tlenków siarki niż wszystki nowe samochody, które przez rok pojawią się na drogach – przekonuje Thomas Koniordos z firmy ekologicznej Yara International – To wystarczając powód do wprowadzenia ograniczeń w tym aspekcie – twierdzi.

IMO ma nadzieję powtórzyć sukces wprowadzonej w Europie dyrektywy siarkowej, która weszła w życie wraz z rozpoczęciem 2015 r. Nowe normy nakazywały, by w wyznaczonych strefach, które funkcjonują m.in. na Morzu Bałtyckim, Morzu Północnym i Kanale La Manche, emisja związków siarki nie przekraczała 0,1 procent – do końca 2014 r. limit ten wynosił 1 procent.

Większość firm działających w branży morskiej (zmiana dotknęła szczególnie armatorów) nie negowała konieczności wprowadzenia zmian, a skarżyła się na sam sposób wdrażania nowych przepisów. Szczególnie na pośpiech, który towarzyszył całemu procesowi, a także na fakt, że przepisy te nie dotykają w równym stopniu wszystkich. To wskazówka dla IMO, by nie popełnić tego samego błędu.

Optymizmu IMO dodaje fakt, że dyrektywa siarkowa okazała się dotąd sukcese. Wdrożenie przepisów, które weszły w życie 1 stycznia 2015 r. już przynosi oczekiwane rezultaty. Pomiary wykazały, iż poziom dwutlenku siarki w powietrzu został zredukowany w tych rejonach o 50-60 procent. Podobny rezultat spodziewany jest też w odniesieniu do całego roku 2015. Teraz przyszedł czas, by do tych standardów przystosowała się światowa żegluga.