Wrak okrętu podwodnego SM UC-47 niemieckiej marynarki wojennej z czasów I  Wojny Światowej, niedawno został zmapowany, przy użyciu najnowocześniejszego sprzętu o wysokiej rozdzielczości.

Spoczywający na 50 metrach głębokości UC-47, został  zbadany z niespotykaną dotąd szczegółowością. Badania przeprowadzono na zlecenie firmy Tolmount przez naukowców z Uniwersytetu Southampton pod kierunkiem eksperta ds. archeologii głębinowej dr Rodrigo Pacheco-Ruiza, dyrektora projektu badań archeologicznych na morzu (OAR), we współpracy z morskimi firmami badawczymi MMT  podczas przygotowań do położenia nowego rurociągu na Morzu Północnym, około 20 mil morskich od wybrzeża Yorkshire w Anglii.

Wyniki pokazują zadziwiający dobry stan, w jakim zachował się wrak.

Nagrania wideo wykonane przy użyciu ROVa ujawniły dużą dziurę w kadłubie okrętu. Widoczny nad dnem morskim główny kadłub jest nienaruszony na całej długości. Uszkodzenia, których okręt doznał podczas zatonięcia, są wyraźnie widoczne. Wokół wraku porozrzucane są elementy jednostki, w tym jedna z wyrzutni torpedowych.

C-47 przyczynił się do zatopienia 56 statków w ciągu swojej zaledwie rocznej kariery.

W cesarskiej marynarce wojennej miał reputację „szczęśliwego". 18 listopada 1917 roku to szczęście się skończyło. Jednostka została zaatakowana przez brytyjską łódź patrolową P-57. 18 listopada 1917roku podwodny stawiacz min  spoczął na dnie wraz z całą załogą.

Celem projekt OAR  jest badanie stanowisk archeologicznych, które są niedostępne przy użyciu tradycyjnych metod.

Dotychczasowe działania w ramach OAR okazały się bardzo skuteczne podczas przeprowadzania badań w takich projektach jak mapowanie Morza Czarnego w latach 2016-2018 czy zeszłoroczne odkrycie nienaruszonego 500-letniego wraku statku na Bałtyku.

Zdaniem Dr Rodrigo Pacheco-Ruiz „Miejsca te znajdują się zwykle setki mil od brzegu i można do nich dotrzeć jedynie za pomocą specjalistycznego sprzętu podwodnego, co zwykle stanowi przeszkodę w ich badaniach. Projekty takie jak nasz pokazują, że te miejsca można badać nawet w tych bardzo trudnych czasach, kiedy świat zmaga się z niebezpieczną pandemią ”.

Źródło: Kamila Ostasz/Bluelife