Na pomoc oceanom - w poszukiwaniu opcji dla „błękitnego węgla”

Przeciwdziałanie zmianom klimatu w ekosystemach morskich wymaga różnorodnych strategii, od ochrony wybrzeży po hodowlę wodorostów i odbudowę populacji wielorybów.

„Ochrona światowych oceanów i ekosystemów przybrzeżnych to strategia przynosząca ogromne korzyści ludziom i planecie” - wyjaśnia Carlos Duarte, czołowy ekolog morski KAUST. Od trzech dekad Duarte prowadzi badania nad ekosystemami „błękitnego węgla”, które mogą pomóc zarówno w łagodzeniu, jak i przystosowaniu się do zmian klimatu i obejmują wybrzeża, piaszczyste plaże, namorzyny, wodorosty, słone bagna i trawy morskie.

Te ekosystemy generują wiele korzyści, zarówno jako pochłaniacze dwutlenku węgla, jak i inne usługi ekosystemowe, które zapewniają, takie jak siedliska dla rybołówstwa i wielu gatunków morskich; regulatory jakości wód przybrzeżnych; ochranianie przed burzami, powodziami i podnoszeniem się poziomu morza; źródła żywności i możliwości zatrudnienia - od transportu po turystykę.

Ekosystemy morskie mogą ograniczać zmiany klimatyczne poprzez sekwestrację węgla z atmosfery i oceanów, a następnie przechowywanie go w tych samych ekosystemach morskich, co niebieski węgiel. Nowo zidentyfikowane opcje sekwestracji niebieskiego węgla są bardzo obiecujące - wcześniejsze badania przeprowadzone przez Duarte i współpracowników pokazują, że typy makroglonów mogą magazynować więcej węgla niż inne rośliny przybrzeżne.

Teraz Duarte i współpracownicy oszacowali potencjał Australii i Chin w zakresie magazynowania węgla organicznego w roślinnych systemach przybrzeżnych, namorzynach, słonych mokradłach i trawach morskich. Ocenili również rozmieszczenie wodorostów brunatnych i makroglonów oraz ich potencjalny udział w magazynowaniu węgla.

„Pomimo ich znaczenia, ekosystemom błękitnego węgla zagrażają zmiany klimatyczne, rybołówstwo, zanieczyszczenia, szkodniki morskie i przybrzeżny rozwój obszarów miejskich”

Ostatnie badania Duarte obejmują również strategię odbudowy życia morskiego do 2050 r., która pokazuje na przykład, że odbudowa wielkich stad wielorybów może pochłaniać nawet 0,8 gigaton węgla każdego roku. „Wieloryby same w sobie przechowują węgiel” - wyjaśnia Duarte. „Przenoszą składniki odżywcze, zwiększając produktywność w oceanach i utrzymując ich płodność. Tak więc w miarę odbudowywania zasobów wielorybów i innych zwierząt, oceany staną się bardziej produktywne i będą w stanie wychwytywać dwutlenek węgla. Poprawa biosfery poprawia jej zdolność do ponownego osiągnięcia równowagi.”

Około połowa światowych ekosystemów namorzynowych została już utracona. „Jeśli te zbiorowiska namorzyn, traw morskich i błota solnego mają świadczyć niezbędne usługi ekosystemowe, musimy je chronić i wykorzystywać każdą okazję, aby odtworzyć te siedliska” - mówi Duarte.

źródło: KAUST