W oparciu o różne scenariusze wpływu COVID-19 na globalny wzrost PKB, szacunki MOP wskazują na wzrost globalnego bezrobocia o od 5,3 miliona - przy perspektywie najbardziej optymistycznej - do nawet 24,7 miliona - przy założeniu scenariusza pesymistycznego. Dla porównania, stan globalnego bezrobocia w  2019 roku wyniósł 188 milionów osób, a największy jego wzrost odnotowano podczas światowego kryzysu finansowego w latach 2008–2009. Wówczas światowe bezrobocie zwiększyło się o 22 mln.

Jakie mogą być tego skutki? Ekonomiczne konsekwencje wybuchu koronawirusa SARS-CoV-2 przekładają się na zmniejszenie ilości godzin pracy i wynagrodzeń. Również osoby samozatrudnienione w krajach rozwiniętych i rozwijających się, które radziły sobie w sytuacjach kryzysowych mają teraz problem, ponieważ wirus uniemożliwia swobodne świadczenie usług oraz przemieszczania ludzi i towarów.

Spadek zatrudnienia oznacza również duże straty dochodów dla pracodawców. W badaniu Międzynarodowej Organizacji Pracy szacuje się, że do końca 2020 roku stracą oni od 860 mld miliarda do 3,4 biliarda dolarów. Mniejsze możliwości podażowe wpłyną na spadek konsumpcji towarów i usług, co w dość krótkiej perspektywie wpłynie negatywnie na funkcjonowanie przedsiębiorstw i gospodarek krajowych.

Z kolejnych szacunków ekonomistów wynika, że od 8,8 do 35 milionów osób więcej niż dotychczas będzie na świecie pracować w ubóstwie. Przed wybuchem pandemii koronawirusa przewidywano, że w 2020 roku takich osób będzie 14 milionów na całym świecie (teraz może być blisko 50 milionów).

Z kolei firma konsultingowa ABI Research zbadała światowy rynek technologii. Wysnuto wnioski, że firmy powinny zmienić swoje podejście do rozwoju inwestycji technologicznych z uwzględnieniem nowych czynników, takich jak: wykorzystanie autonomicznych środków transportu, zwiększenie nakładów inwestycyjnych w tzw. smart city i edukację społeczeństwa, cyfryzację procesów czy przejście do wirtualnych obsarów roboczych.

Międzynarodowa Organizacja Pracy wzywa do podjęcia środków w celu ochrony pracowników w miejscach pracy, stymulowania gospodarki oraz poziomu zatrudnienia. Środki te obejmują rozszerzenie ochrony socjalnej, wspieranie utrzymania zatrudnienia poprzez pracę krótkoterminową, płatnego urlopu oraz ulg finansowych i podatkowych - w tym przede wszystkim dla mikro, małych i średnich przedsiębiorstw.