Koncern naftowy Equinor wycofał się z projektu pływającej platformy wiatrowej na norweskim szelfie kontynentalnym, powołując się na rosnące koszty.

W czerwcu 2022 roku Equinor wraz z Petoro, TotalEnergies, Shell i ConocoPhillips przystąpił do realizacji projektu pływającej farmy wiatrowej w okolicy pola naftowego Troll, około 30 mil morskich od wybrzeża Bergen. Koncepcja rozwoju zakładała pływającą farmę wiatrową o mocy 1 GW połączoną z przybrzeżną podstacją. Energia ta pomogłaby zasilić pobliskie morskie platformy wiertnicze Troll i Oseberg, które są już podłączone do sieci w tej samej lokalizacji. Korzystając z tego połączenia, operatorzy platform kupowaliby jak najwięcej energii Trollvind, dając jej wbudowany "rynek" energii po opłacalnej komercyjnie cenie.

W tamtym czasie dyrektor generalny Equinor Anders Opedal powiedział, że Trollvind pomoże ograniczyć emisje poprzez elektryfikację, dostarczy więcej zielonej energii do regionu, który doświadczał niedoborów, i pomoże Norwegii umocnić pozycję lidera w dziedzinie pływającej morskiej energii wiatrowej. Jednak nawet najlepsze plany mogą zostać wstrzymane przez inflację i wyzwania związane z łańcuchem dostaw. Według Equinor, rosnące koszty w branży morskiej energetyki wiatrowej uniemożliwiły ukończenie projektu Trollvind bez wsparcia i "nie jest to już komercyjnie zrównoważony projekt". Ponadto zespół projektowy musiał wprowadzić zmiany techniczne, ponieważ preferowana technologia dla farmy wiatrowej "nie była dostępna".

- Trollvind był odważnym planem przemysłowym mającym na celu rozwiązanie pilnych kwestii związanych z elektryfikacją instalacji naftowych i gazowych, dostarczając bardzo potrzebną energię do obszaru Bergen, jednocześnie przyspieszając pływającą morską energię wiatrową w Norwegii. Niestety, nie widzimy już możliwości realizacji naszej pierwotnej koncepcji posiadania działającej farmy wiatrowej na długo przed 2030 rokiem - mówił Siri Espedal Kindem, wiceprezes ds. odnawialnych źródeł energii w Norwegii.

Jak zasugerował Kindem, wyzwania projektu były również związane z napiętym terminem. W 2020 roku. Norwegia wyznaczyła cel redukcji poziomu emisji dla swoich operatorów naftowych i gazowych, oczekując 40-50-procentowej redukcji do 2030 roku. Osiągnięcie tej redukcji będzie wymagało elektryfikacji platform i nowych źródeł zielonej energii. Chociaż Trollvind został zaprojektowany, aby pomóc spełnić ten wymóg, nie osiągnął wystarczającej dojrzałości jako projekt, aby zrealizować go w wyznaczonym terminie, co dodatkowo zmniejsza jego atrakcyjność.

- Zamierzamy ostro konkurować w przyszłości - powiedział Energy Voice po aukcji wiceprezes ds. odnawialnych źródeł energii Pal Eitrheim.

Equinor zapowiedział, że będzie nadal poszukiwał przyszłych możliwości w sektorze pływających elektrowni wiatrowych, którego jest pionierem dzięki rozwojowi projektów Hywind Scotland i Hywind Tampen. Wycofanie się z projektu oznacza nowe komplikacje dla pływających ambicji wiatrowych Equinor. Firma przegrała w ogromnej rundzie dzierżawy ScotWind w listopadzie 2021 roku - gdzie zaproponowała wielkoskalowy, pływający projekt o mocy jednego gigawata, podobny wielkością do Trollvind, ale oferta nie została przyjęta.