Wszystkim na szczcie UE zależało na kompromisie ws. migracji, bo kryzys migracyjny skrajnie destabilizuje politykę europejską, a nikomu nie zależy żeby dochodziło w niej do gwałtownych zmian – ocenił dr Michał Kuź z Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego.

Przywódcy państw i rządów krajów unijnych uzgodnili w nocy z czwartku na piątek, że w państwach UE powstaną centra kontroli migrantów, a poza "28" - ośrodki do wysadzania uratowanych na morzu ze statków. Szefowie państw i rządów ustalili, że uchodźcy z centrów zlokalizowanych w UE w krajach, które dobrowolnie się na to zgodzą, będą podlegali relokacji do innych państw. Nie będzie jednak żadnych kwot, a rozdział będzie się odbywał na zasadzie dobrowolności.

Kuź powiedział PAP, że wszystkim zależało na porozumieniu, bo każdy miał w tym swój interes.

Jego zdaniem, Polska i cała Grupa Wyszehradzka mogą czuć się usatysfakcjonowane tym, że nie ma mechanizmu kwotowego; z kolei Francji i Niemcom zależało na tym, by powstał wspólny plan mający zaradzić kryzysowi migracyjnemu; natomiast sukcesem Włochów jest to, że powstał plan, który mówi, co będzie się działo ze statkami płynącymi przez Morze Śródziemne z migrantami.

"Kompromis powstał, bo nikomu nie zależy, żeby dochodziło do gwałtownych zmian w europejskiej polityce, a zwłaszcza w Niemczech" - ocenił Kuź. Według niego, gdyby zabrakło porozumienia mogłoby dojść nawet do rozpadu rządu kanclerz Angeli Merkel.

„Ta wola polityczna wydaje się być widoczna, bo wiadomo już, że kryzys migracyjny skrajnie destabilizuje politykę europejską, powoduje, że do głosu dochodzą politycy głoszący radykalne hasła, pojawiają się niepokoje, zwiększa się aktywność grup radykalnie muzułmańskich, terrorystycznych” - powiedział PAP Kuź.

Jego zdaniem, dobrze wyglądający „na papierze” kompromis zadziała tylko wtedy, kiedy kraje UE zdecydują się na faktyczne, realne zwiększenie wydatków, aby w humanitarny sposób radzić sobie z migracją, zawracać statki i w stabilnych warunkach tworzyć centra emigracyjne u brzegów Afryki.

Kuź uważa, że należy pomóc w ustabilizowaniu sytuacji w Afryce Północnej, tworząc coś na wzór planu Marshalla. „Bez stabilizacji Afryki Północnej nie da się zatrzymać kryzysu migracyjnego” - podkreślił.