Notowania eurozłotego w przyszłym tygodniu powinny ustabilizować się wokół poziomu 4,30, a wpływu na PLN nie będą miały dane makro z krajowej gospodarki - oceniają eksperci. Ich zdaniem, większa zmienność może pojawić się w przypadku amerykańskiego dolara w związku z ostatnim w tym roku posiedzeniem Fedu.

"Nie spodziewamy się, aby w Polsce odczyty inflacji bazowej (poniedziałek), danych z rynku pracy (wtorek), produkcji przemysłowej i sprzedaży detalicznej (piątek) mogły przynieść reakcję złotego. EUR/PLN na 4,30 +czuje się, jak u siebie w domu+ i nikt z zewnętrz też nie chce zaburzać jego spokoju. Zakładamy, że sytuacja taka utrzyma się do końca roku" - napisali w raporcie ekonomiści TMS Brokers.

Ich zdaniem ciekawsza sytuacja w przyszłym tygodniu może mieć miejsce w przypadku notowań amerykańskiego dolara.

"Przed nami ostatnie posiedzenie Fed w tym roku i rynek powszechnie spodziewa się kolejnej podwyżki stóp procentowych. Większe zainteresowanie będzie dotyczyć języka komunikatu, gdyż w ostatnich tygodniach członkowie komitetu sugerowali zmianę nastawienia, odejście od mechanicznego podnoszenia stóp raz na kwartał, a zaczęli przywiązywać większą wagę do danych krajowych i globalnych. Zmiana ta wystraszyła część inwestorów, w rezultacie czego rynek zaczął wyceniać szanse na mniej niż jedną podwyżkę w przyszłym roku. Te oczekiwania wydają się przesadnie pesymistyczne (zakładamy co najmniej dwie podwyżki w 2019 r.) i z tego punktu widzenia zmiana języka Fed może nie być tak szkodliwa dla USD, jak jest to obecnie dyskontowane" - dodali.

W mijającym tygodniu (stan na godz. 16.00) złoty delikatnie osłabił się w relacji do euro, kurs EUR/PLN pozostaje jednak poniżej granicy 4,30. Na przestrzeni tego tygodnia para poruszała się w przedziale 4,288 - 4,306.

W relacji do amerykańskiego dolara wahania złotego były znacznie większe. Para USD/PLN poruszała się w relatywnie szerokim zakresie 3,748 - 3,812. Na przestrzeni tygodnia złoty osłabił się do dolara o około 4 grosze.

Polskie obligacje skarbowe mają za sobą tydzień wyraźnego umocnienia, w czasie którego rentowność dwuletniego benchmarku spadła o 14 pb, pięcioletniego poszła w dół o 9 pb, a w przypadku dziesięcioletnich papierów dochodowość spadła o 11 pb.