Prezentacja prototypu indonezyjskiego wojskowego drona zbiegła się w czasie ze wzrostem napięcia między Indonezją a Chinami, ale nabycie takiego sprzętu od Chińczyków byłoby dla Dżakarty tańsze - uważa cytowany przez dziennik "South China Morning Post" wojskowy ekspert.

Indonezja ustawicznie protestuje przeciwko wpływaniu chińskich statków rybackich i chińskich okrętów patrolowych na zadeklarowane jako jej wyłączna strefa ekonomiczna wody wokół wysp Natuna na Morzu Południowochińskim. Jednak część tej strefy znajduje się w obrębie tak zwanej linii dziewięciu kresek, uważanej przez Chiny za prawowitą granicę akwenu, na którym wszystkie wyspy i rafy wraz z rozciągającymi się wokół nich wodami podlegają chińskiej suwerenności.

Własne prace nad bezzałogowym statkiem powietrznym klasy MALE (medium-altitude long-endurance, czyli zdolnym operować dłuższy czas na pułapie od 3 tys. do 9 tys. metrów) rozpoczęto w Indonezji w 2015 roku. Przedstawiony 30 grudnia prototyp o nazwie Elang Hitam (Czarny Orzeł) powstał w państwowych zakładach lotniczych PT Dirgantara Indonesia (PTDI) w Bandungu.

Według konstruktorów dron będzie w stanie utrzymywać się w powietrzu przez ponad dobę i rozwijać maksymalną prędkość 235 kilometrów na godzinę. Jego ładunek użyteczny wynosi 300 kilogramów i może to być zarówno sprzęt rozpoznawczy dla akcji ratowniczych i przeciwpirackich na morzu, jak też uzbrojenie w postaci niekierowanych pocisków rakietowych kalibru 70 milimetrów.

W bieżącym roku planuje się zbudowanie dwóch kolejnych egzemplarzy Elang Hitam dla prób w locie i testów wyrzymałościowych, a wejście dronów do służby ma nastąpić w roku 2024.

Jak zauważa wydawany w Hongkongu „South China Morning Post”, prezentację maszyny planowano od wielu tygodni, ale dokonano tego w chwili, gdy stosunki Indonezji z Chinami wyraźnie się pogorszyły w związku z chińskimi połowami w deklarowanej indonezyjskiej strefie ekonomicznej i pojawianiem się tam chińskich uzbrojonych jednostek patrolowych.

Na łamach tej gazety indonezyjski analityk wojskowy Yohanes Sulaiman podał w wątpliwość sens produkowania przez Indonezję własnych dronów, skoro wejdą one do służby najwcześniej za kilka lat, a wojsko planowało wcześniej zakup tańszych chińskich dronów CH-4 Rainbow. Zakwestionował też przydatność aparatów Elang Hitam do działań obronnych nad Morzem Południowochińskim.

Analitycy są sceptyczni co do zdolności Dżakarty do efektywnego kontrolowania wód, nad którymi deklaruje swą suwerenność. „Indonezja rozpaczliwie potrzebuje dofinansowania swojej marynarki wojennej i straży przybrzeżnej, które po latach wreszcie wydają się stawać na nogi” – ocenia w rozmowie z "South China Morning Post" ekspert z waszyngtońskiego National War College dr Zachary Abuza. Jak przypomniał, w trakcie incydentów morskich w ubiegłych latach Indonezja rozlokowywała na wyspach Natuna siły lądowe oraz mało użyteczne w akcjach nad morzem śmigłowce bojowe Apache.

Ekspert z National University of Singapore dr Douglas Kammen powiedział PAP, że pozornie stanowcza reakcja Indonezji na naruszenie jej wód i publiczna prezentacja drona mają przede wszystkim poprawić wizerunek rządu w oczach obywateli. Dodał, że wyposażenie indonezyjskiej marynarki wojennej nadal pozostawia bardzo wiele do życzenia.

W sobotę indonezyjski minister do spraw koordynacji polityki morskiej i inwestycji Luhut Pandjaitan oświadczył, że Indonezja rozważy kupno nowych oceanicznych fregat, zdolnych zapewnić pełną kontrolę nad jej morską strefą ekonomiczną.