Nowy raport Fundacji im. Kazimierza Pułaskiego o modernizacji Marynarki Wojennej RP. Tematem są siły podwodne

Ogłoszona w trakcie Święta Marynarki Wojennej zapowiedź wyboru w 2025 roku oferenta na okręty podwodne w ramach programu „Orka”, a także potwierdzenie przez ministra obrony narodowej Władysława Kosiniaka-Kamysza zobowiązania do modernizacji Marynarki Wojennej mają stanowić o rosnącej świadomości odnośnie znaczenia tego rodzaju uzbrojenia. W związku z tym, że trwają rozmowy z oferentami poprzedzające ostateczny wybór, Fundacja im. Kazimierza Pułaskiego opublikowała raport mający pozwolić zapoznać się z tym zagadnieniem, omawiając również oferty na okręty podwodne.

Jak przypomina fundacja, program „Orka” ma na celu pozyskanie wielozadaniowych okrętów podwodnych wyposażonych w pociski manewrujące w celu wzmocnienia potencjału obronnego Polski oraz zdolność Sił Zbrojnych do odstraszania. Wszystko to zostało przedstawione we wstępnych konsultacjach rynkowych. Instytucja wskazuje również na znaczenie Polski w kontekście obrony wschodniej flanki NATO, stąd nowe okręty podwodne umożliwiłyby zabezpieczenie kluczowych szlaków handlowych i komunikacyjnych, a także strategicznych interesów kraju na Morzu Bałtyckim.

Najnowszy raport ma stanowić przegląd dostępnych rozwiązań technicznych zastosowanych na najnowszych wielozadaniowych okrętach podwodnych, w tym m.in. napęd niezależny od powietrza (AIP), systemy uzbrojenia, w tym pociski manewrujące zdolne do rażenia celów lądowych, a także modułowość konstrukcji i zdolność do prowadzenia wojny minowej oraz wspierania operacji specjalnych. 

Fundacja wskazuje, że wybór docelowej konstrukcji musi uwzględniać nie tylko obecne potrzeby obronne kraju, ale także przyszłą modernizację oraz integrację nowych systemów uzbrojenia, ponieważ okręty podwodne nowego typu najprawdopodobniej pozostaną w służbie przez kolejne 30-40 lat. Stąd obok wyboru najlepszego, zdaniem decydentów, okrętu podwodnego, ważne jest zapewnienie transferu technologii, zdolności do modernizacji, remontów i napraw nowych jednostek, a także szkolenia kadr morskich. Zyskać ma na tym również polski przemysł okrętowy.

Dokument omawia również znaczenie okrętów podwodnych jako skutecznej broni w zakresie ochrony państwa i jego interesów. Zdaniem fundacji ważne jest również rozważenie harmonogramu dostaw, ponieważ polska flota okrętów podwodnych składa się obecnie z jednego 40-letniego okrętu, ORP Orzeł, który służy do utrzymania zdolności szkolenia kadr morskich. Miałoby to również oznaczać, (choć nie znajdowało się to we wstępnych konsultacjach rynkowych) pozyskania tymczasowego lub pomostowego rozwiązania, aby wypełnić luki w zdolnościach obronnych Polski. Te rozważania miałyby być jednym z najważniejszych priorytetów dla polskich decydentów w programie „Orka”.

Autorzy raportu zajęli się także omówieniem oferowanych okrętów podwodnych jak i samych oferentów. Przypomnijmy, że są to  francuski Naval Group (Scorpène), hiszpańska Navantia (S-80) koreańskie Hanwha Ocean (KSS-III Batch II) i HD Hyundai Heavy Industries (KSS-III Batch-I lub HDS-2300), niemiecki ThyssenKrupp Marine Systems (212CD), szwedzki Saab (A26) i włoski Fincantieri (212NFS). Obok danych liczbowych nie brakuje też opisów historii prac nad okrętami, ich cech charakterystycznych, a także aspektów ocenianych jako ich wady oraz zalety.

Z raportem można zapoznać się tutaj.

Fundacja im. Kazimierza Pułaskiego (ang. The Casimir Pulaski Foundation) to polski think tank założony w 2004 roku specjalizujący się w polityce zagranicznej i bezpieczeństwie międzynarodowym. Głównym obszarem jego aktywności jest dostarczanie analiz opisujących i wyjaśniających wydarzenia międzynarodowe, identyfikujących trendy w środowisku międzynarodowym oraz zawierających możliwe do zaimplementowania rekomendacje i rozwiązania dla decydentów rządowych i sektora prywatnego.