Na Wydziale Biologii UG zakończyły się prace nad montażem szkieletu płetwala zwyczajnego, zwanego finwalem, drugiego pod względem wielkości ssaka na Ziemi. Kościec tego zwierzęcia waży blisko tonę i mierzy 17 m długości. Został wypożyczony na 10 lat z Muzeum Morza w Stralsundzie (Niemcy).

Prace montażowe rozpoczęły się od konserwacji kości, które następnie zostały zainstalowane na specjalnie przygotowanej metalowej konstrukcji, a w końcu zawieszone na wysokości pierwszego piętra holu głównego.

Płetwal zwyczajny, zwyczajowo nazywany finwalem, jest przedstawicielem fiszbinowców (Mysticeti) – kladu w obrębie podrzędu waleni (Cetacea). Jest drugim co do wielkości ssakiem na Ziemi spotykanym we wszystkich wodach oceanicznych, jednakże jest to gatunek zagrożony wyginięciem ­ według IUCN posiada kategorię EN (zagrożony).

Wydział Biologii Uniwersytetu Gdańskiego pozyskał w 2016 roku niekompletny szkielet płetwala zwyczajnego z Ozeaneum w Stralsundzie ­ brakowało elementów dłoni koniczyn przednich. Szkielet ma stać się eksponatem w holu głównym Wydziału Biologii UG. Pozyskanie i kompleksowa praca nad szkieletem walenia daje możliwości szczegółowego poznania anatomii układu kostnego tego wyjątkowego morskiego ssaka. Pozyskany szkielet został wypreparowany przez pracowników Ozeaneum w Stralsundzie kilkanaście lat temu i dotychczas nie był eksponowany. Na szkielet składa się około 110 elementów układu kostnego, w tym zachowane obydwie kości biodrowe z obręczy miednicznej. Na uwagę zasługuje wynosząca 17 m długość całkowita szkieletu (z czego 3,5 m przypada na czaszkę) oraz dobrze zachowane fiszbiny.

Analizując szkielet możemy stwierdzić, że osobnik ten nie był w pełni dorosły, o czym świadczą niezrośnięte z trzonem kręgów nasady bliższe i dalsze, jak również niezrośnięte nasady kości przedramienia. Prace montażowe związane były z konserwacją kości, a także montażem na metalowej konstrukcji i zawieszeniem ich na wysokości pierwszego piętra holu w budynku Wydziału Biologii Uniwersytetu Gdańskiego.