Australijska firma specjalizująca się w budowie jednostek nawodnych przekazała, że dostarczyła podmiotowi zamawiającemu szybki transportowiec typu Spearhead USNS Apalachicola (EPF 13). To 13 z 16 zaplanowanych jednostek z serii budowanej od 2010 roku.

Amerykański zespół firmy opracował konstrukcję bazując na wysoce zautomatyzowanym kadłubie, systemach mechanicznych i elektrycznych już zainstalowanych nawcześniej powstałych okrętach typu Spearhead, zaprojektowanych przez Austal Australia. Specjaliści pracujący w USA współpracowali z z L3Harris i General Dynamics Mission Systems, dodając do konstrukcji elementy pozwalające na automatyzację prac i śledzenia stanu wyposażenia i konstrukcji jednostki. Dzięki czemu okręt byłby zdolny do prowadzenia wybranych operacji nawet do 30 dni bez interwencji człowieka.

Dyrektor naczelny Austal Limited Paddy Gregg powiedział, że projekt i budowa EPF13 były prawdziwym wyzwaniem zarówno dla szerszego przemysłu stoczniowego marynarki wojennej, demonstrując w ten sposób zdolność do integracji autonomicznej technologii w sprawdzonych projektach kadłuba i stworzeniu skutecznych, bezzałogowych statków nawodnych.

- To bardzo ekscytujące widzieć, jak ta zaawansowana technologia autonomiczna od naszych partnerów z L3Harris i General Dynamics Mission Systems działa tak dobrze w naszej sprawdzonej konstrukcji kadłuba Austal; aby stać się tym, co jest teraz największym okrętem nawodnym US Navy z możliwością autonomiczną. EPF13 może działać do 30 dni bez interwencji człowieka, co otwiera tak wiele możliwości dla misji bezzałogowych w różnych operacjach, jako autonomiczny prototyp - zaznaczył.

Fundamentalne znaczenie dla wysiłków w zakresie autonomiczności miał system kontroli urządzeń (Machinery Control System, MCS), który pozwala na minimalizację obsadę okrętu poprzez scentralizowanie operacji maszynowych na stanowisku dowodzenia. Wszystkie zbudowane do tej pory EPF klasy Spearhead zawierają projekt MCS od Austal USA, który pozostaje bezpieczny, dystrybucyjny i zdolny do pracy w wielu konfiguracjach, w zależności od potrzeb.

EPF 13 jak dotąd wyszedł w morze pięć razy w okresie 2022-23 roku, co pozwoliło Austal USA i partnerom przedsięwzięcia przetestować i przeanalizować nie tylko jego typowe systemy okrętowe, ale także te wynikające z modyfikacji kontraktu na autonomiczny projekt i budowę, wymagane przez US Navy. W ten sposób choć jest to trzynasta jednostka z serii, poprzez swoją specjalizację stała się autonomicznym prototypem, na którym są testowane nowe rozwiązania prowadzenia operacji morskich.

- Austal USA jest dumny z dostarczenia tego okrętu do US Navyj. Jest on innowacyjny i stanie się ważnym elementem w jej składzie, ponieważ możliwości bezzałogowe nadal przesuwają granice i redefiniują sposób realizacji misji. Ten okręt dostarcza siłom zbrojnym wiele możliwości i jestem niesamowicie dumny z naszego zespołu konstruktorów - podkreślił prezes Austal USA Rusty Murdaugh.

USNS Apalachicola jest szybkim okrętem transportowym z kadłubem o konstrukcji zbliżonej do katamaranu. Ma zwiększone zdolności do wspierania operacji lotniczych oraz wodowania i podnoszenia 11-metrowych łodzi hybrydowych (RHIB). Te ulepszenia, wraz z zwiększoną szybkością EPF, zwrotnością i dostępem do płytkich wód, są kluczowymi czynnikami wspierającymi przyszłe zaawansowane operacje bazowe US Navy na całym świecie. Okręt ma 103 metry długości i osiąga prędkość blisko 43 węzłów. Napęd stanowią cztery silniki wysokoprężne MTU 20V8000 M71L. Do obsługi tak dużej jednostki, dzięki automatyzacji, jest przeznaczona załoga licząca w podstawowym zakresie zaledwie 22 osoby, z możliwością zwiększenia do 41. Jako jednostka transportowa jest zdolny do transportu 312 żołnierzy.

Możliwość wykorzystywania okrętów o zwiększonych zdolnościach działania autonomicznego, bez udziału człowieka zostały określone jako zagadnienie o strategicznym znaczeniu dla US Navy. Austal USA pracuje nad rozwojem tego typu możliwości i współpracuje z L3Harris przy modernizacji systemu kontroli urządzeń okrętów typu Overlord, Mariner (OUSV 3) oraz budowanego Vanguard (OUSV 4). Firma jest także zaangażowana wraz z Saildrone, Inc. przy produkcji bezzałogowych pojazdów powierzchniowych Surveyor. W połączeniu z zaangażowaniem środowisk akademickich w technologie bezzałogowe, południowa Alabama szybko staje się epicentrum autonomicznej architektury morskiej.

Wraz z postępem technologicznym następuje dalsza cyfryzacja i automatyzacja jednostek morskich. Świadczy o tym fakt, że coraz większe okręty wymagają mniej licznych załóg niż dotychczas, przy tym są one bardziej wyspecjalizowane. Bardzo nowoczesne technologie wymagają, pomimo ich automatyzacji, wysokiej klasy specjalistów, którzy zadbają o ich obsługę oraz serwis. Stąd wraz z nowymi technologiami idzie szkolenie nowych kadr morskich, zarówno oficerów, jak i marynarzy. Dotyczy to również zaplecza w postaci techników oraz zespołów odpowiedzialnych za budowę i serwisowanie tych nowoczesnych okrętów, które z racji ilości elektroniki coraz bardziej przypominają pływające serwerownie. Znaczenie ma również wyposażanie je w autonomiczne pojazdy podwodne i nawodne, a także latające drony.