Pomimo trwającego konfliktu i trudności związanych z działalnością przemysłu stoczniowego, Marynarka Wojenna Ukrainy przyjęła 26 maja br. do służby nową jednostkę nawodną proj. 58155. Została nazwana na cześć miejscowości, której mieszkańcy zostali wymordowani przez Rosjan, przez co stała się symbolem ukraińskiego oporu oraz bestialstwa rosyjskiej agresji.

Podczas trwającej od niemal półtorej roku konfliktu Ukraina utraciła swoje zdolności do operowania na morzu. Niemniej władze w Kijowie dążą do odbudowy stanu swoich sił morskich, czego przykładem są kutry artyleryjskie typu Hiurza-M.W W uroczystości podniesienia bandery wzięli udział wiceminister obrony Ukrainy Wołodymyr Gawryłow, naczelny dowódca Sił Zbrojnych Ukrainy gen. Walerij Załużny, szef Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy gen. por. Serhij Szaptała oraz personel Marynarki Wojennej Sił Zbrojnych Ukrainy. Dowódca

W lutym pisaliśmy o próbach jednostki, teraz pojawiły się informacje o rozpoczęciu przez nią służby. Choć najnowsza o nazwie Bucza (P181) jest ósmą z całej serii, to w służbie dotychczas pozostawały ich tylko trzy, Berdiańsk (P175), Nikopol (P176) i Kostopil (P180). Trzy inne, Akkerman (P174), Kremenczuk (P177) i Wyszhorod (P179) zdobyli Rosjanie na początku wojny i wcielili do własnych sił morskich. Czwarty kuter, Łubny (P178) został zatopiony w trakcie krwawych walk o Mariupol. Dowódca Marynarki Wojennej Ukrainy wiceadm. Oleksyj Neiiżpapa, powiedział, że nowy nabytek sił morskich państwa stanie się częścią flotylli rzecznej utworzonej w zeszłym roku w regionie Kijowa.

Pierwotnie zakładano budowę nawet 20 jednostek proj. 58155, lecz przedsięwzięcie napotykało na problemy natury finansowej i organizacyjnej. Do 2020 roku powstało ich zaledwie siedem. Było to spowodowane problemami finansowymi kijowskiej stoczni Kuźnia na Rybalskomu, a także śledztwa dotyczącego oskarżenia o opóźnienia i korupcję.

Kutry artyleryjskie typu Hiurza-M to szybkie jednostki nawodne, będące rozwinięciem proj. 58150 Hiurza, które powstały w 2004 roku dla sił zbrojnych Uzbekistanu. Udoskonalona wersja tamtego przedsięwzięcia jest przeznaczona do zadań patrolowych, wspierania działań Państwowej Służby Granicznej Ukrainy, ochrony portów morskich, udziału w operacjach antypirackich i antyterrorystycznych, a także osłaniania desantu morski. Ma prawie 24 metry długości i wyporność 54 tony. Osiąga prędkość 24 węzłów, a napęd stanowią dwa silniki wysokoprężne Caterpillar C18. Uzbrojenie stanowią dwa zdalnie sterowane systemy artyleryjskie Katran (w przypadku najnowszego nabytku oznaczone jako KAU-30M). Integrują w sobie wieżę BM-3M Szturm w wariancie morskim z armatą automatyczną ZTM1 30 mm, granatnik automatyczny AGS-17 30 mm, karabin maszynowy 7,62 mm oraz dwa naprowadzane laserowo pociski kierowane R-2 pochodzące z systemu Barier. Nawigowanie zapewnia radar nawigacyjny Delta-M i system obserwacyjno-celowniczy Sarmat. Stała załoga liczy pięciu marynarzy, acz kutry tego rodzaju są zdolne przetransportować dodatkowe osoby np. w celach abordażowych lub w ramach transportu.

Zwraca uwagę nietypowe malowanie okrętu, przywodzące na myśl wojska lądowe, a nie morskie. Może to sugerować przeznaczenie do działań z dala od morza, niemniej opinie o zastosowaniu wzoru podobnego do kamuflażu wojsk lądowych wywołują szereg negatywnych komentarzy, z racji na to że np. z góry jednostka będzie doskonale widoczna na rzece.