Siły morskie Brazylii sprawdzają śmigłowce morskie z myślą o wspódziałaniu z nowymi fregatami

Największy kraj Ameryki Południowej dąży do wzmocnienia swojej pozycji jako posiadającego silną marynarkę wojenna. Oprócz budowy i wdrażania nowych okrętów formacja ma wzbogacić się też o najnowsze rozwiązania techniczne, systemowe oraz uzbrojenie. Obok jednostek nawodnych wdraża także śmigłowce, wchodzące w skład lotnictwa morskiego.

W ramach sprawdzania zdolności sił morskich do koordynowania działań z jednostkami powietrznymi, Marynarka Wojenna Brazylii przeprowadziła testy śmigłowca AH-11B Super Lynx w Dowództwie Sił Aeronautycznych w São Pedro da Aldeia. Działania zostały przeprowadzone przez 1. Eskadrę Lekkich Śmigłowców Atakujących (EsqdHA-1), przy wsparciu Instytutu Badań i Testów Lotniczych (IPEV), powiązanego z Departamentem Nauki i Technologii Lotniczej Brazylijskich Sił Powietrznych (FAB).

Całe przedsięwzięcie ma istotne znaczenie z perspektywy wdrażania nowych okrętów w siłach morskich. Chodzi o nowe, nieduże fregaty typu Tamandaré, budowane w kraju przy współpracy i zaangażowaniu ThyssenKrupp Marine Systems. Niemiecka firma dostarczyła tu projekt oparty na platformie MEKO, a także zapewniła transfer technologii, na czym ma korzystać krajowa branża stoczniowa.

Wspomniane śmigłowce mają działać w kooperacji z tymi fregatami, znajdując się w ich wyposażeniu. Uzyskane podczas testów informacje mają zapewnić bezpieczne procedury lądowania i startów, nawet w trudnych warunkach meteorologicznych i operacyjnych.

Inżynierowie, piloci testowi i wyspecjalizowany personel wojskowy z obu sił wzięli udział w pracach, które miały miejsce w lutym. Oprzyrządowanie obejmuje instalację czujników, kabli, modułów akwizycji danych i innego sprzętu pomiarowego na pokładzie samolotu. Urządzenia te umożliwiają rejestrowanie dokładnych informacji podczas testów w locie, takich jak prędkość wiatru, przyspieszenia, położenie samolotu i siły wywierane na jego strukturę. Celem było zebranie danych potrzebnych do sporządzenia dokumentu technicznego, który określa bezpieczne granice działania śmigłowca na pokładach okrętów, biorąc pod uwagę takie aspekty, jak względny kierunek i intensywność wiatru. Testy mają zapewnić o pełnym bezpieczeństwie procedur, stanowiąc w przyszłości także element prób morskich wspomnianych fregat.

Resort obrony Brazylii wskazuje, że służy to także integracji między Marynarką Wojenną a Siłami Powietrznymi w praktyce. Śmigłowiec AH-11B Super Lynx to śmigłowiec szturmowy i rozpoznawczy zdolny do działania na pokładzie różnych okrętów. Jest wyposażony w nowoczesne czujniki, radar, FLIR i uzbrojenie, takie jak pociski rakietowe i karabiny maszynowe. Może być używany do misji takich jak rozpoznanie, zwalczanie celów nawodnych, patrol morski i wsparcie powietrzne. Działalność ta ma wzmacniać zaangażowanie brazylijskiej floty w rozwój techniczny i zawodowy personelu wojskowego, modernizację zasobów i ciągłe doskonalenie doktryny kooperacji między jednostką powietrzną a morską.

Fregaty typu Tamandaré mają 107 metrów długości, a wyporność wynosi 3 500 ton. Załoga liczy 136 osób. Maksymalna prędkość to 25,5 węzła, natomiast maksymalny zasięg działania to 5 000 mil morskich. Napęd jest konwencjonalny w wersji CODAD (diesel + diesel), na który składają się silniki wysokoprężne MAN V12 28/33D o mocy 5460 kW oraz cztery Caterpillar C32 1417 kW. W skład wyposażenia wchodzą m.in. radar Hensoldt TRS-4D, Raytheon X-band, systemy kontroli uzbrojenia Thales STIR 1.2 EO Mk2 i Safran PASEO XLR, system walki elektronicznej Omnisys MAGE Defensor Mk3, systemy wystrzeliwania wabików Terma C-Guard, sonar Atlas Elektronik ASO 713 i system łączności SATCOM.

Uzbrojenie stanowią armata morska Oto Melara 76 mm Super Rapid, system artyleryjski obrony bezpośredniej Rheinmetall Sea Snake 30 mm, dwa automatyczne systemy broni FN Herstal Sea DeFNnder 12,7 mm, 12-komorowy system wyrzutni pocisków przeciwlotniczych GWS.35 dla pocisków MBDA CAMM, osiem pocisków przeciwokrętowych MANSUP, dwie potrójne wyrzutnie SEA TLS-TT dla torped Mark 46 do zwalczania okrętów podwodnych. Fregata ma posiadać lądowisko i hangar do transportu śmigłowca (S-70B Seahawk/Airbus H225M/Super Lynx Mk.21B) a także bezzałogowego pojazdu latającego ScanEagle.

Plan przewiduje dostarczenie łącznie czterech okrętów. Pierwszy z nich, Tamandaré (F200), został zwodowany w sierpniu ub. r. roku, natomiast pod Jerônimo de Albuquerque (F201 położono stępkę. W listopadzie ub. r. odbyła się także uroczystość cięcia blach pod budowę trzeciej fregaty, Cuhna Moreira (F202).

Czytaj więcej: Ceremonia wodowania brazylijskiej fregaty Tamandaré. Buduje ją TKMS

Brazylijskie władze podkreśliły, że 13 listopada w Itajaí zainaugurowano działalność biura Grupy Odbiorczej fregat typu Tamandaré. Składają się one z dwunastu obiektów o łącznej powierzchni 325 m2. Biura pomieszczą 112 żołnierzy przyszłej załogi F200, która aktualnie szkoli się w zakresie przygotowania do przejęcia pierwszej jednostki, która ma wejść do służby w grudniu tego roku.

Obok budowy fregat Brazylia dąży także do zwiększenia swojego potencjału podwodnego, na czym ma skorzystać także branża stoczniowa. Aktualnie też trwają prace nad okrętami podwodnymi typu Riachuelo, powstającymi przy współpracy z francuskim koncernem Naval Group w ramach programu PROSUB (Programa de Desenvolvimento de Submarinos). W marcu tego roku odbyła się w stoczni Itaguai ceremonia wodowania przyszłego Tonelero (S42) w stoczni Itaguai, trzeciej jednostki z czterech zaplanowanych, podkreślając ambicje kraju w zakresie modernizacji sił morskich. W przyszłości na terenie tego zakładu, przy współpracy z francuskim przemysłem stoczniowym, ma powstać pierwszy w Ameryce Południowej okręt podwodny z napędem atomowym. Dlatego też w Iperó siły morskie Brazylii budują obiekt badawczy, którego głównym celem jest bezpieczna walidacja działania morskiego reaktora jądrowego oraz różnych zintegrowanych z nim systemów elektromechanicznych i sterujących. W ten sposób kraj ma zyskać istotny zastrzyk innowacji, który można będzie przenieść także na energetykę jądrową. Po zakończeniu testów powstały tam reaktor zostanie zamontowany i zainstalowany na okręcie podwodnym Álvaro Alberto w kompleksie marynarki wojennej Itaguaí. Powstaną również specjalne obiekty i suche doki na potrzeby budowy i konserwacji okrętów podwodnych o napędzie atomowym, dzięki czemu Brazylia dołączy do elitarnego grona państw posiadających jednostki podwodne klasy SSN.