Nowa fregata dla sił morskich Filipin przybyła do kraju. Budowa trwała niecałe 2 lata

We wrześniu filipińskie siły morskie przejęły kolejną fregatę, BRP Diego Silang (FFG-07). To druga, po BRP Miguel Malvar (FFG-06) jednostka zbudowana przez południowokoreańską stocznię HD Hyundai Heavy Industries (HD HHI). Podkreślane jest tutaj bardzo szybkie tempo budowy okrętów, biorąc pod uwagę, że drugi został zwodowany w marcu tego roku.

BRP Diego Silang jest drugą fregatą rakietową, zbudowaną przez HD HHI. Co istotne, przedsięwzięcia przebiegała w bardzo szybkim tempie. Zamówienie na obie jednostki zostało ogłoszone w 2021 roku, a już w czerwcu ub. r. zwodowano pierwszą z nich, kolejną dziewięć miesięcy później. W obu przypadkach mowa jest o przyspieszeniu terminów dostaw, pierwotnie zaplanowanych na 2025 i 2026 rok. W zależności od szybkości prób i testów po przejęciu okrętu, drugi jeszcze w br. może rozpocząć służbę operacyjną. Koszt budowy obu jednostek zamyka się w kwocie wynoszącej ok. 550 mln dolarów. BRP Miguel Malvar (FFG06) wszedł do służby w maju tego roku. Szybka budowa ma sprzyjać wzmacnianiu potencjału stoczniowego południowokoreańskiego zakładu, który dąży do zacieśniania współpracy z innymi państwami w zakresie budowy nowoczesnych okrętów różnych klas.

Przekazana fregata jest oparta na południowokoreańskim typie Incheon (platforma HDC-3100), znanym też jako Future Frigate eXperimental (FFX). Łącznie powstało sześć okrętów tej serii dla Marynarki Wojennej Korei Południowej. W porównaniu z obecnie budowanymi okrętami tej klasy nie jest ona duża, gdyż jej wymiary to 118,4 metra długości i 14,9 metra szerokości, a wyporność sięga ok. 3 200 ton. To tłumaczy też tak szybkie tempo budowy, gdy większe fregaty powstają w okresie 4-6 lat. Co jednak istotne, w przypadku filipińskich jednostek wprowadzono pewne zmiany projektowe, które  wiązały się z wydłużeniem kadłuba i zwiększeniem wyporności, aby można było umieścić na okręcie więcej systemów oraz uzbrojenia pozwalającego na prowadzenie operacji wielodomenowych. Prędkość sięga do 25 węzłów, przy czym zachowując stałą wynoszącą 15 zasięg działań wynosi 4500 mil morskich, biorąc pod uwagę także autonomiczność wynoszącą 20 dni. Dzięki autonomizacji wyposażenia załoga będzie liczyć najpewniej ok. 100 osób, z możliwością dostosowania w zależności od wykonywanych zadań.

Napęd okrętu stanowią cztery silniki wysokoprężne MTU-STX. W skład wyposażenia wchodzą zintegrowany system dowodzenia walką Hanwha Systems Naval Shield Baseline 4, wielofunkcyjny radar 3D AESA EL/M-2258 ALPHA w paśmie S, system identyfikacji swój-obcy (IFF), radar do nawigacji i poszukiwania celów powierzchniowych Hensoldt SharpEye Mk11, radar kierowania ogniem NA-25X firmy Selex ES, czujnik elektrooptyczny i podczerwieni (EO/IR) Safran PASEO XLR, łącze danych Hanwha Systems Link-P, 16 LOS oraz 22 BLOS, sonar kadłubowy średniej i niskiej częstotliwości oraz system sonaru holowanego. Do tego dochodzą środki wsparcia radarowo-elektronicznego (RESM), elektroniczne środki wsparcia łączności (CESM) i cztery wyrzutnie wabików.

W skład uzbrojenia wchodzą armata morska Oto Melara 76 mm Super Rapid, system obrony bezpośredniej (CIWS) Gokdeniz 35 mm, dwie wyrzutnie ośmiokomorowe dla pocisków przeciwokrętowych C-Star, dwie potrójne wyrzutnie torped dla K745 Blue Shark, 16-komorowy system wyrzutni VL-MICA dla broni przeciwlotniczej, a także cztery ciężkie karabiny maszynowe 12,7 mm. Fregata posiada też lądowisko i hangar do obsługi śmigłowca o wadze 10-12 ton.

Biorąc pod uwagę starania rządu w Manili celem zwiększenia potencjału sił morskich (Hukbong Dagat ng Pilipinas), szczególnie w obliczu zagrożenia ze strony Chin, dopuszczających się prowokacji i jawnie wrogich działań na spornym akwenie Morza Południowochińskiego, współpraca z Koreą Południową ma istotne znaczenie. Już wcześniej stocznia w Ulsan dostarczała korwety i fregaty, w tym dwie fregaty typu ypu Jose Rizal, oparte na platformie HDF-2600. W planach jest też dostarczenie sześciu patrolowców, mających ok. 94 metry długości i do 2400 ton wyporności.

HD HHI stara się o pozyskiwanie nowych klientów wśród sił i służb morskich z innych państw, a biorąc też pod uwagę atmosferę polityczną Filipiny jawią się jako solidny partner. W dodatku sam koncern HD Hyundai zaangażował się też w przenoszenie kompetencji i tym samym transfer technologii do kraju, z myślą zarówno o budowie i serwisowaniu jednostek nawodnych, tak z myślą o rynku wojskowym, jak i cywilnym. Jest to rozwiązanie na trapiące problemy południowokoreańskiej branży stoczniowej, w tym obciążony portfel międzynarodowych zamówień zagrażający utrzymaniu terminowości zleceń i ciągłości finansowej, a także trudności pozyskiwania kadr stoczniowych w kraju, biorąc pod uwagę sytuację demograficzną Korei Południowej.