Czarter na podróż – przewóz ładunku do portu przeznaczenia

Lord Diplock w precedensie – „The Johanna Oldendorff” [1973] 2 Lloyd’s Rep. 285, zdefiniował cztery etapy realizacji umowy czarteru na podróż, a mianowicie. W niniejszym opracowaniu zajmiemy się trzecim etapem umowy przewozu, określonym w skrócie jako „carring voyage”.

Konosament – „Bailment” – jako tajna broń systemu common law

System common law, zbudowany na wielowiekowej tradycji orzeczeń sądowych – precedensów, jako wiążącego źródła prawa, absorbował do siebie niezwykle ciekawe instytucje, właściwe w zasadzie tylko dla tego systemu i trudne do właściwego zrozumienia dla osób nie osadzonych w tym systemie prawa.

Przewóz ładunków kontenerowych morzem – wybrane zagadnienia kontraktowe. Część 1

W systemie prawa angielskiego, przyjęto, jako bezsporną zasadę prawną, iż umowa frachtowa (umowa czarterowa, konosamentowa umowa frachtowa itp.) zostaje skutecznie zawarta pomiędzy stronami – frachtującym (shipper)/czarterującym (charterer), a przewoźnikiem (carrier)/armatorem (owner), jeżeli strony uzgodniły wszystkie warunki istotne umowy, bez zastrzeżeń i rezerwacji (czyli no subjects remaining to be lifted).

Reguły Hague-Visby – konosament bezpośredni. Część I

Umowy przewozu ładunków morzem (umowy frachtowe – contracts of affreightment) w systemie prawa angielskiego, to złożona hybryda prawna zasad common law z regulacjami ustawowymi, opartymi, z kolei, na konglomeracie prawa precedensowego i regulacji międzynarodowych.

Morski list przewozowy („Sea waybill”) - w systemie prawa angielskiego

W systemie prawa angielskiego, precedens „Lickbarrow v Mason” [1794] 5 T.R. 683, ukonstytuował prawnie zasadę, zgodnie z którą zwyczaj handlowy („custom of merchants”) wykreował określone typy konosamentów, a mianowicie, konosament na zlecenie („order bill of lading”) i konosament na okaziciela („bearer bill of lading”) jako papiery wartościowe („negotiable document of title”).

Kwit sternika („Mate’s Receipt”) – w świetle prawa angielskiego (Część III)

Kontynuując Część I Kwit sternika („Mate’s Receipt”) – w świetle prawa angielskiego. Część I i II Kwit sternika („Mate’s Receipt”) – w świetle prawa angielskiego (Część II) opracowania dotyczącego morskiego dokumentu przewozowego zwanego „kwit sternika” („Mate’s Receipt”), koniecznym wydaje się zajęcie następującymi kwestiami.

Umowa o budowę statku – wybrane przypadki „siły wyższej”

Wszystkie podstawowe formularze kontraktowe, dotyczące „shipbuilding contract”, charakteryzują się „kazuistyczną” formułą definicji „siły wyższej” („force majeure”). Prawo angielskie, nie znające jako common law pojęcia instytucji prawnej, zwanej „siłą wyższą”, dopuszczało jej zastosowanie w umowach rządzonych tym prawem, pod dwoma zasadniczymi warunkami.

Czarter na czas – paliwo i roszczenia ładunkowe

Niniejsze opracowanie jest rozwinięciem naszej publikacji Czarter na czas – czy armator będzie płacić za paliwo statkowe? W umowie czarteru na czas, kwestia paliwa statkowego (tzw. „bunkru”) leży, co do zasady, po stronie czarterującego. Oznacza to w praktyce, iż już na datę przejęcia statku przez czarterujących z chwilą rozpoczęcia umowy, czarterujący przejmuje i płaci armatorowi za paliwo, które na ten moment statek posiadał.

Czarter na podróż – płatność „demurrage”

Co do zasady, w przypadku w którym umowa czarteru na podróż ustanowiła, expressis verbis, płatność „demurrage” (przestojowego) w przypadku, gdy statek pozostanie w porcie ponad okres ładowania (przekroczenie „laytime”)), obowiązek tej płatności spoczywa na stronie umowy czarteru – czarterującym (frachtującym). Jest to logiczna konsekwencja, uznania, iż tego typu płatność jest swoistą formą kary umownej („liquidated damages”) płatnej przez czarterujących za naruszenie umowy czarteru, gdzie „(…) on payment of the agreed rate (the c

Konosament w posiadaniu czarterującego

W systemie prawa angielskiego umowa przewozu na podstawie konosamentu oraz umowa czarterowa, to dwa odrębne typy szeroko pojętej umowy frachtowej („contract of affreightment”). Często jednak, te dwa typy umów występują równolegle w związku z określonym zatrudnieniem statku. Niesie to za sobą szereg trudności prawnych i praktycznych.