Hinduscy naukowcy odkryli prawdziwą „bestię”, szczątki gigantycznego gada morskiego, które liczą 150 mln lat. To pierwszy przypadek odnalezienia ichtiozaura z okresu jury w Indiach.

Naukowcy są przekonani, że zwierzę należy do rodziny oftalmozaurów, której nazwa pochodzi od bardzo dużych oczu. Uważają, że jego całkowita długość wynosiła około 5,5 metra. Odnalezionemu szkieletowi brakuje tylko niektórych fragmentów przodu i ogona.

Typowy jurajski ichtiozaur miał krótkie ciało, lekko bocznie spłaszczone, kształtu wrzecionowatego, zakończone dobrze rozwiniętą płetwą ogonową kształtu księżyca, podobnie jakie mają współczesne tuńczyki i makrele, co znaczy, że musiały rozwijać znaczne prędkości. Prawdopodobnie mogły pływać z prędkością nawet 70 km/h.

Pierwszy kompletny szkielet ichtiozaura odnalazła Mary Anning w 1811, w klifie nadmorskim w południowej Anglii. Największy okaz, zaliczany do gatunku Shonisaurus sikanniensis/Shastasaurus sikanniensis, którego przedstawiciele mogli osiągać 23 metry długości, odnalazła Elizabeth Nicholls w 1991 r. na terenie Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie. Wcześniej za największego uchodził dochodzący do 16 metrów długości Shonisaurus popularis (Wikipedia).