Trzy główne w Japonii przedsiębiorstwa z branży żeglugowej, Kawasaki Kisen Kaisha, Ltd. („K” LINE), Mitsui O.S.K. Lines, Ltd. (MOL) i Nippon Yusen Kabushiki Kaisha (NYK) zgodziły się 12 września 2023 roku dołączyć do JSE Ocean, spółki zależnej JSE (Japan Suiso Energy) i zakupić niemal połowę akcji. Wiąże się to z dużymi przedsięwzięciami w związku z wprowadzaniem wodoru jako paliwa w transporcie i energetyce.

Oczekiwania wobec wodoru jako czystej energii rosną na całym świecie w miarę naszych wysiłków na rzecz osiągnięcia społeczeństwa pozbawionego wpływu szkodliwych emisji CO2. W japońskiej podstawowej strategii wodorowej, zmienionej przez rząd w Tokio w czerwcu tego roku, wodór stanowi istotną alternatywę dla paliw kopalnych. Dekarbonizacja gospodarki wynika nie tylko z chęci poprawy stanu środowiska, ale też uniezależnienia Japonii od paliw kopalnych, jak ropa i gaz, które może właściwie tylko eksportować, stając się zależną od transportów z innych państw. Inwestycja w wodóre ma to zmienić.ponieważ ma na celu dekarbonizację.

Większościowym akcjonariuszem w JSE Ocean pozostaje JSE, który pozostaje większościowym akcjonariuszem z 50,2% akcji. Pozostałe przedsiębiorstwa żeglugowe posiadają po 16,6% akcji każde.

W strategii Japonia zobowiązała się do osiągnięcia celu w postaci wytwarzania 3 mln ton wodoru rocznie do 2030 roku, 12 mln ton rocznie do 2040 roky. i 20 mln ton rocznie do 2050 roku. Docelowy koszt dostaw wodoru wyniesie około 30 jenów/m3 w 2030 roku i 20 jenów/m3 w 2050 roku. Aby osiągnąć te cele cenowe i ilościowe oraz stworzyć bezpieczny, globalny łańcuch dostaw, kluczowe znaczenie będzie tu odgrywał transport morski. Japońskie konsorcjum korporacyjne HYSTRA (Hydrogen Energy Supply-chain Technology Research Association, Stowarzyszenie Badań nad Technologią Łańcucha Dostaw Energii Wodorowej) jest właścicielem i operatorem zbudowanego przez Kawasaki statku Suiso Frontier, jedynego na świecie przewoźnika LH2. „K” Line i Iwatani to jedne z wielu firm zaangażowanych w tę operację. Na razie idea żeglugi musi przezwyciężyć pewne problemy, jak ubiegłoroczna awaria źle zaprojektowanego, elektrycznego zaworu elektromagnetycznego, która spowodowała wybuch płomienia z komina wentylacyjnego na pokładzie Suiso Frontier.

Należy też wspomnieć, że w kwietniu ubr. Kawasaki Heavy Industries poinformował o rozpoczęciu prac nad statkiem do transportu wodoru nowej generacji, w którego wyposażeniu znajdą się cztery zbiorniki na skroplony wodór o łącznej pojemności 160 000 m3. Jednostka będzie przeznaczona do transportu drogą morską kriogenicznego, skroplonego wodoru, schłodzonego do temperatury –253°C i zredukowanego do jednej osiemsetnej początkowej objętości podczas każdego rejsu, pomagając obniżyć koszty dostaw wodoru. Do budowy tego wielkogabarytowego lotniskowca Kawasaki wykorzystało znane już i sprawdzone technologie projektowania i budowy statków, w tym wykorzystaną przy budowie Suiso Frontier.

W sierpniu 2021 roku japońska Organizacja Rozwoju Nowej Energii i Technologii Przemysłowych (NEDO) przyznała dotację z funduszu zielonych innowacji rządu japońskiego firmom JSE, Iwatani Corporation i ENEOS Corporation na „Projekt demonstracyjny komercjalizacji łańcucha dostaw skroplonego wodoru”. W ramach tego projektu JSE opracuje pierwszą na świecie technologię skraplania i transportu wodoru na dużą skalę, obejmującą początkowo 30 000 ton wodoru rocznie przed zwiększeniem skali. JSE zaprezentuje także kompleksowy i niezawodny globalny łańcuch dostaw skroplonego wodoru (LH2), obejmujący produkcję wodoru, jego upłynnianie, eksport z Australii, transport morski i import do innych państw.