Wyjątkowe święto sił morskich Filipin połączone z wcieleniem do służby dwóch okrętów

W bazie sił morskich Subic w Zambales na Filipinach odbyła się 20 maja uroczystość obchodów 127. rocznicy utworzenia sił morskich państwa. Było to połączone z podniesieniem bandery na dwóch nowych okrętów zbudowanej w Korei Południowej fregaty BRP Miguel Malvar (FFG06) i zbudowanego w kraju patrolowca BRP Albert Majini (PG909). Nowe jednostki mają wzmocnić potencjał tego wyspiarskiego państwa mierzącego się z wieloma wyzwaniami, szczególnie w obliczu prowokacji i nacisków ze strony Chin.

Wydarzenie odbyło się z udziałem władz, w tym prezydentem Ferdinandem Marcosem Jr. na czele, a także przedstawicieli kadry sił morskich oraz firm zaangażowanych w budowę nowych jednostek. Resort obrony przekazał, że rozpoczęcie regularnej służby przez te okręty pozwoli morskiemu rodzajowi sił zbrojnych „skuteczniej stawić czoła obecnym i pojawiającym się wyzwaniom morskim, wzmacniając jej rolę w obronie narodowej i stabilności regionalnej”. Dzięki swojemu wyposażeniu jednostki mają skutecznie wykonywać zadania zgodnie z ich przeznaczeniem i stanowić dowód modernizacji floty.

Fregata BRP Miguel Malvar (FFG06) jest oparta na południowokoreańskim typie Incheon (HDC-3100), znanym też jako Future Frigate eXperimental (FFX). Łącznie powstało sześć okrętów tej serii dla Marynarki Wojennej Korei Południowej, natomiast dla Filipin dwie. Drugą jest zwodowana i odbywająca aktualnie końcowe próby morskie fregata BRP Diego Silang (FFG-07). Koszt budowy obu okrętów zamyka się w kwocie ok. 550 mln dolarów. Ich szybka budowa ma sprzyjać wzmacnianiu potencjału stoczniowego południowokoreańskiego zakładu, który dąży do zacieśniania współpracy z innymi państwami w zakresie dostarczania nowoczesnych okrętów różnych klas.

W porównaniu z wieloma budowanymi okrętami tej klasy nie jest ona duża, gdyż jej wymiary to 118,4 metra długości i 14,9 metra szerokości, a wyporność sięga ok. 3 200 ton. Zmiany projektowe wiązały się z wydłużeniem kadłuba i zwiększeniem wyporności, aby można było umieścić na okręcie więcej systemów oraz uzbrojenia pozwalającego na prowadzenie operacji wielodomenowych. Prędkość ma sięgać do 25 węzłów, przy czym zachowując stałą wynoszącą 15 zasięg działań wynosi 4500 mil morskich, biorąc pod uwagę także autonomiczność wynoszącą 20 dni. Dzięki autonomizacji wyposażenia załoga będzie liczyć najpewniej ok. 100 osób, z możliwością dostosowania w zależności od wykonywanych zadań.

Napęd okrętu stanowią cztery silniki wysokoprężne MTU-STX. W skład wyposażenia wchodzą zintegrowany system dowodzenia walką Hanwha Systems Naval Shield Baseline 4, wielofunkcyjny radar 3D AESA EL/M-2258 ALPHA w paśmie S, system identyfikacji swój-obcy (IFF), radar do nawigacji i poszukiwania celów powierzchniowych Hensoldt SharpEye Mk11, radar kierowania ogniem NA-25X firmy Selex ES, czujnik elektrooptyczny i podczerwieni (EO/IR) Safran PASEO XLR, łącze danych Hanwha Systems Link-P, 16 LOS oraz 22 BLOS, sonar kadłubowy średniej i niskiej częstotliwości oraz system sonaru holowanego. Do tego dochodzą środki wsparcia radarowo-elektronicznego (RESM), elektroniczne środki wsparcia łączności (CESM) i cztery wyrzutnie wabików.

Na uzbrojenie składają się armata morska Oto Melara 76 mm Super Rapid, system obrony bezpośredniej (CIWS) Gokdeniz 35 mm, dwie wyrzutnie ośmiokomorowe dla pocisków przeciwokrętowych C-Star, dwie potrójne wyrzutnie torped dla K745 Blue Shark, 16-komorowy system wyrzutni VLS dla pocisków przeciwpowietrznych VL-MICA, ośmiokomorowy system wyrzutni pocisków przeciwokrętowych C-Star SSM-710K, a także cztery ciężkie karabiny maszynowe 12,7 mm. W skład wyposażenia okrętu wchodzą też lądowisko i hangar do obsługi śmigłowca o wadze 10-12 ton.

BRP Albert Majini (PG909) to ósmy patrolowiec typu Acero (FAIC-M), oparty na projekcie od Israeli Shipyards znanym jako Shaldag MK V, będący pierwszym lokalnie zmontowanym okrętem patrolowym zdolnym do przenoszenia pocisków wystrzeliwanych z wyrzutni. Aktualnie w służbie jest pięć patrolowców typu Acero. Cztery kolejne są wdrażane do służby lub pozostają w budowie.

Okręt ma 32,6 metra długości i wyporność 95 ton. Przy prędkości 12 węzłów może osiągnąć maksymalny zasięg działania wynoszący 1000 mil morskich, choć maksymalna osiągana prędkość może wynieść nawet 40 węzłów. załoga liczy do 15 osób. K

Kadłub wykonano w całości z aluminium i jak podkreśla stocznia, przy budowie wykorzystano doświadczenie z budowy szybkich i zwrotnych jednostek o zwiększonej ładowności, przeznaczonych do misji związanych z bezpieczeństwem morskim. W swoim wyposażeniu patrolowiec posiada łódź RIB do szybkich działań nawodnych, a także zautomatyzowane uzbrojenie, w tym karabin maszynowy i wyrzutnię pocisków. Wpisuje się w prowadzoną przez lata politykę obronną Izraela, jak i wyspecjalizowanie jego stoczni w zakresie budowy i dostarczania małych okrętów i łodzi patrolowych, które rozmiary mają nadrabiać szybkością oraz uzbrojeniem.

Z racji na wyzwania związane z ochroną ruchu morskiego w rejonie Indo-Pacyfiku, problemu przemytu i przede wszystkim rosnącego zagrożenia ze strony Chin, władze w Manili dążą do zwiększenia potencjału Marynarki Wojennej Filipin, aby sprostać wyzwaniom XXI wieku. Obok zamawiania nowych okrętów trwa modernizacja infrastruktury morskiej oraz zacieśnianie relacji z innymi państwami działającymi na Pacyfiku, szczególnie USA, Japonią i Australią. Regularnie te kraje prowadzą wspólne ćwiczenia z udziałem sił morskich i straży wybrzeża. Aktualnie filipińskie władze mają dążyć do pozyskania pierwszy raz w historii kraju okrętów podwodnych.