W ocenie ekspertów firmy konsultingowej K2 Management, 2023 rok będzie rekordowy pod względem organizowanych aukcji i postępowań w zakresie morskiej energetyki wiatrowej. Liczba potwierdzonych postępowań prowadzonych w Europie przedstawia ten region jako niezwykle atrakcyjne miejsce do inwestowania, choć wszedł na ścieżkę rywalizacji z Azją i USA.

W wielu krajach europejskich trwają postępowania lokalizacyjne oraz planowana jest organizacja aukcji dla offshore wind, które wyłonią nowych deweloperów morskich farm wiatrowych. W przypadku Polski Ministerstwo Infrastruktury rozpatruje wnioski inwestorów złożone w postępowania lokalizacyjnych dla nowych obszarów na Morzu Bałtyckim. Jak na razie rozstrzygnięto pięć postępowań, w który prym wiedzie polska spółka energetyczna PGE Polska Grupa Energetyczna. Wszystkich prowadzonych postępowań jest jedenaście, więc do końca roku poznamy jeszcze sześć rozstrzygnięć. Łączny potencjał obszarów wynosi ponad 5 GW.

W tym roku Portugalia zorganizuje aukcje dla projektów pływających farm wiatrowych o mocy 6-8 GW, chociaż sam rząd zapowiedział, że będzie to 10 GW. Z kolei Norwegia zorganizuje aukcje dla projektów pływających i tradycyjnych (bottom-fix) o łącznej mocy 3 GW. W 2024 roku przeznaczy kolejne 1,5 GW do rozstrzygnięcia dla projektów wiatrowych budowanych na stałych fundamentach. Już wkrótce duże moce w offshore wind mogą zostać „zaoferowane” w Hiszpanii (3 GW), Grecji (2 GW), Włoszech (5 GW) oraz Estonii i Łotwie (1 GW).

Ambitne cele zostały wyznaczone też w Niemczech, gdzie do 2030 roku ma powstać 30 GW w morskiej energetyce wiatrowej, kolejne 10 GW do 2035 roku i co najmniej 70 GW do 2045 roku. Oficjalne rozpoczęcie 31 stycznia procesu przetargowego obejmującego moce 7 GW dla nowych obszarów jest potwierdzeniem chęci realizacji tych ambicji.

Europa jest atrakcyjnym rynkiem ze względu na rozwinięty przemysł offshore wind i dostęp do wykwalifikowanych kadr. Eksperci wskazują też na stabilność łańcucha dostaw oraz wsparcie regulacyjne. W praktyce Europa kontynentalna (Unia Europejska) konkuruje obecnie bezpośrednio z Wielką Brytanią i Irlandią, jeśli chodzi o rozwój offshore wind, choć globalny wyścig o miano pioniera energetyki morskiej przyjął charakter międzykontynentalny. Europa ma pewne przewagi. Eksperci K2 Management wskazują, że region Azji i Pacyfiku jest prawdopodobnie bardziej doświadczony niż USA, ale boryka się z brakiem dostępu do wiedzy specjalistycznej, na co nakładają się ciągłe zmiany w przepisach. W USA zainstalowane moce produkcyjne w sektorze offshore są najbardziej niedojrzałe, ale widać chęci rozwoju offshore wind, pomimo presji ze strony lokalnych społeczności zatrudnionych w sektorze naftowo-gazowym. USA borykają się z problemami związanymi z łańcuchem dostaw, które prawdopodobnie uniemożliwią osiągnięcie celu, jakim jest 30 GW mocy.

Fot. Depositphotos