Globalny rozwój globalnej energetyki wiatrowej niesie za sobą wyzwania logistyczne. Komponenty turbin wiatrowych charakteryzują się niestandardowym wymiarem, zaś fakt ich produkcji w Chinach sprawia, że morze stanowi najlepszą drogą transportu, której potencjał będzie rosnąć.

W związku z rozwojem odnawialnych źródeł energii i ograniczeniami emisji dwutlenku węgla, energetyka wiatrowa jako ekologiczne źródło produkcji energii odgrywa coraz większą rolę w wytwarzaniu energii. Wymaga to nie tylko większej ilości komponentów turbin wiatrowych, których światowym potentatem są Chiny.

Biorąc te wszystkie czynniki pod uwagę, kwestia transportu stanowi istotne zagadnienie w rozwoju energetyki wiatrowej. Stąd też jako odpowiedzią na potrzeby rynku jest transport morski części do turbin wiatrowych, który to segment gwałtownie się rozwija.

Energetyka wiatrowa w liczbach

Według Global Wind Energy Council Market Intelligence, światowy rynek energii wiatrowej rośnie w tempie ponad 16 proc. rocznie. Oznacza to, że w ciągu najbliższych 20 lat na całym świecie trzeba będzie zainstalować ponad 10 000 nowych turbin.

Jak podaje Westwood Global Energy Group, firma zajmująca się konsultingiem w branży energetycznej, do końca 2022 roku firmy działające w branży morskich elektrowni wiatrowych zrealizowały inwestycje o wartości o 57 proc. większej aniżeli w latach 2019-20. Wskutek gwałtownego rozwoju, moce morskich elektrowni wiatrowych wzrosną o ponad 20 GW.

Jak podaje International Energy Agency (IEA) w raporcie „Wind electricity” z września 2022 roku, w 2022 roku produkcja energii elektrycznej z wiatru wzrosła o rekordowe 273 TWh (wzrost o 17 proc.). Był to wzrost o 55 proc. wyższy niż osiągnięty w 2020 roku i najwyższy wśród wszystkich technologii energetyki odnawialnej.

Tak szybki rozwój był możliwy dzięki bezprecedensowemu wzrostowi przyrostu mocy w energetyce wiatrowej, który w 2020 roku osiągnął 113 GW, w porównaniu z zaledwie 59 GW w 2019 roku. Aby jednak wejść na ścieżkę realizacji scenariusza zerowej emisji netto do 2050 r., konieczne jest zwiększenie średnich rocznych przyrostów mocy do prawie 250 GW, czyli ponad dwukrotnie więcej niż rekordowy wzrost w 2020 r.

Chiny walczą o zachodnie rynki

Dynamicznie wzrost rozwoju energetyki wiatrowej w Chinach stanowi pochodną rosnącej opłacalności inwestycji i rentowności przedsięwzięcia. Bezpośrednią przyczyną takiego stanu rzeczy jest opanowanie rynku przez chińskich producentów i wykonawców.

Chiny są światowym liderem w dziedzinie energii wiatrowej, z ponad jedną czwartą całkowitej mocy na poziomie 342 GW, jak podaje World Economic Forum. Jest to ponad dwukrotnie więcej niż całkowita moc wiatrowa kraju w 2015 roku.

Państwo Środka jest również domem dla największej na świecie lądowej farmy wiatrowej w prowincji Gansu, o mocy szczytowej 10 GW. Z kolei w Korei Południowej planowany jest największy na świecie rozwój morskiej energetyki wiatrowej o mocy 8,2 gigawatów.

Goldwind, Mingyang i Envision Energy –  trzej najwięksi chińscy producenci –  otrzymali ponad 23 GW zamówień na nowe turbiny w pierwszej połowie 2022 roku, wynika z analizy SP Global.  

Ostatnie podwyżki cen przez głównych zachodnich producentów turbin wiatrowych spowodowały ponowną dyskusję na temat zwiększonej konkurencji z Chin, gdzie lokalni producenci sprzedają turbiny po stale niższych cenach, ale nie udało im się jeszcze powtórzyć krajowego sukcesu za granicą.

Zdobycie miejsca na zachodnich rynkach oraz zdetronizowanie lokalnych producentów stanowi długofalowe wyzwanie dla chińskich producentów, którzy nie poprzestają wysiłków.

Konkluzje

Zgodnie z unijną strategią, w 2050 roku Unia Europejska powinna dysponować potencjałem 300 GW pochodzącym z eksploatacji morskich farm wiatrowych. Prócz tego w różnych zakątkach globu mamy do czynienia z ambitnymi planami rozwoju morskiej energetyki wiatrowej.

Chiny będą umacniać się na pozycji światowego lidera w sektorze morskiej energii wiatrowej. Przez szereg lat producenci z Państwa Środka nie musieli patrzeć poza swój rodzimy rynek, który od 2011 roku jest największym na świecie dla lądowej energetyki wiatrowej, a od 2021 jest największym rynkiem dla morskiej energetyki wiatrowej.

Napędzane przez wyższe koszty surowców i wąskie gardła w łańcuchu dostaw, chińskie marże utrzymały się na znacznie niższym poziomie niż zagraniczna konkurencja.

Mimo to chińscy producenci nie jawią się jako oczywisty wybór na dojrzałych rynkach zachodnich.

Przyczyną stanu rzeczy, dla którego w rozwiniętych państwach cena nie stanowi wiodącego czynnika stojącego za decyzją zakupową, są wysokie standardy w zakresie technologii, specyfikacji jakościowych i kompatybilności sieci. Prócz tego dochodzi element wieloletnich więzi handlowych między producentami i klientami, odgrywający znaczącą rolę.

Na ten moment producenci turbin wiatrowych utrzymują dominującą pozycję na swoich podwórkach. Ale czy taka sytuacja się utrzyma? Czas pokaże.

Fot. Depositphotos