Transport ludzi i urządzeń na morzu ze względu na wymagające środowisko pracy nie jest tak oczywisty jak na lądzie. Zbudowanie farmy wiatrowej i utrzymanie jej ruchu, wymaga szczegółowego planowania, już w fazie koncepcyjnej. Kontraktacja statków, następuje przed decyzją inwestycyjną i w związku z tym deweloperzy muszą wcześniej zdefiniować narzędzia (jednostki), które będą brały udział w czasie wszystkich prac.

Najwięcej dyskusji i analiz wywołuje zazwyczaj zdefiniowanie sposobu w jaki na offshore będą transportowani technicy wykonujący podłączenia i uruchomienia morskich stacji transformatorowych (OSS) oraz rozruchu turbin. O ile duże statki zadbają o instalacje wielkogabarytowych konstrukcji takich jak fundamenty, OSS-y czy turbiny to cała praca, której nie widać z zewnątrz musi zostać wykonana przez dziesiątki specjalistów pracujących już wewnątrz posadowionych konstrukcji. Nie ma tu jednego modelu i standardowego rozwiązania. Transport sprzętu i personelu musi być realizowany z zachowaniem standardów bezpieczeństwa. Wiele zależy od lokalizacji i geografii danej farmy oraz związanych z tym okien pogodowych umożliwiających pracę danego statku. Warto się zastanowić nad rozwiązaniem postawienia np. Jack Up-a, służącego również jako hotel, oszczędzając czas i koszty związane z kursowaniem mniejszych jednostek np. CTV pomiędzy bazą na lądzie a farmą na morzu. Takie rozwiązania od lat stosuje np. segment Oil&Gas.

Trzeba jednak nadmienić, że w morskiej energetyce wiatrowej statki wykorzystywane są nie tylko do przewozu personelu oraz transportu i instalacji elementów składowych farm wiatrowych. Już w początkowej fazie realizacji danego projektu jednostki pływające są angażowane do badań środowiskowych i geologicznych. Układają kable a kierowane z pokładu kablowców pojazdy podwodne wykonują i zasypują w gruncie dna morskiego wykopy. Inne specjalistyczne statki zajmują się demontażem MFW kończących cykl życia i transportem ich elementów do miejsc, w których następuję utylizacja.

Każdy rozważny czarterujący zarówno w segmencie Oil & Gas jak i w Offshore Wind wymaga, aby zatrudniony przez niego statek był poddany inspekcji nie rzadziej niż raz na 12 miesięcy. Stosowne zasady do przeprowadzania przeglądów zostały opracowane i są znane pod nazwą CMID - Common Marine Inspection Document lub MISW - Marine Inspection for Small Workboats w odniesieniu do mniejszych jednostek. Powstał również system akredytacji inspektorów do przeprowadzania rzeczonych inspekcji zarządzany przez IIMS - International Institute of Marine Surveying. Akredytowanych inspektorów określa się angielskim akronimem AVI – Acredited Vessel Inspector.

Energy Market Observer Sp. z o. o. (ENMARO) przeprowadza inspekcje statków przed ich zatrudnieniem na offshore a także pomaga swoim klientom w doborze odpowiedniej floty wykorzystywanej na poszczególnych etapach realizacji projektu. W ramach naszych działań modelujemy i symulujemy różne etapy prac, np. prace instalacyjne, analizując tysiące możliwych scenariuszy. Celem analizy i modelowania jest znalezienie takiej kompozycji oraz konfiguracji floty, która w sposób optymalny i najbezpieczniejszy wykona zadania związane z budową i utrzymaniem ruchu MFW a po zakończonym okresie eksploatacji jej demontażem.

Fot. Depositphotos