Syryjska flota przestała istnieć. Izrael publikuje nagrania z niszczenia okrętów

Siły Obronne Izraela przeprowadziły operację skierowaną przeciwko instalacjom obronnym i składom uzbrojenia armii syryjskiej, po obaleniu w wyniku ofensywy sił opozycyjnych reżimu Baszszara al-Asada. Wśród celów ataków rakietowych znalazły się również zacumowane w portach okręty Marynarki Wojennej Syrii. Izraelskie służby zaprezentowały efekty swoich działań, w wyniku których siły morskie tego państwa zostały zniszczone.

Izraelska armia poinformowała w mediach społecznościowych, że w ciągu 48 godzin miała zniszczyć większość zapasów broni strategicznej w Syrii. Jako powód ataku podała, że wynikało to z obaw, że arsenały upadłego reżimu mogłyby wpaść w ręce „terrorystów”.

Wśród porażonych celów znalazły się porty Al-Bajda i Latakia, gdzie stały zacumowane okręty Marynarki Wojennej Syrii (al-Baḥrīyah al-ʿArabīyah as-Sūrīyah). W sumie było ich 15, były to poradzieckie, małe okręty rakietowe proj. 205 Moskit (w kodzie NATO: Osa I oraz Osa II), mające 38 metrów długości i wyporność wahającą się między 184 (Osa I) a 226 (Osa II) ton. Choć nieduże, jednostki tej serii (w sumie powstało ich ponad 400) posiadają zdolność do ataku kilkoma rakietami przeciwokrętowymi. W zamierzeniu Marynarki Wojennej ZSRR miały zapewnić dzięki swej liczbie i szybkości do 39 węzłów zdolność do silnego i błyskawicznego ataku rakietowego, dzięki wyrzutniom P-15M Termit. Jednocześnie liczono się z ich utratą z racji na brak odpowiedniej obrony przeciwlotniczej, zdając się co najwyżej na ich szybkie wycofanie się po wykonaniu zadania.

W polskiej Marynarce Wojennej służyło w latach 1964-2006 13 „Os”. Ostatnia z nich, ex-ORP Władysławowo (433), została w 2012 roku wyciągnięta z wody i obecnie pełni funkcję eksponatu muzealnego w skansenie morskim w Kołobrzegu.

W trakcie ofensywy rebeliantów przeciwko siłom rządowym na przełomie listopada i grudnia okręty pozostawały w portach wojennych i nie wiadomo, jaki był realny stan floty, w której w 2023 roku służyło kilka tysięcy żołnierzy.

Na nagraniach udostępnionych przez izraelskie siły zbrojne widać wśród celów ataków także syryjskie okręty. Media natomiast udostępniły zdjęcia, na których widać co najmniej sześć zniszczonych jednostek, acz zdaniem służb prasowych armii miały zostać zniszczone wszystkie. Oprócz tego miały zostać zniszczone składy amunicji morskiej, mającej zasięg od 80 do 190 km, stwarzających zagrożenie dla cywilnych i wojskowych jednostek morskich w tym rejonie”. Co istotne, uderzenia na okręty miały dokonać izraelskie jednostki morskie, acz nie wskazano, które konkretnie. Zdolności do tego rodzaju uderzeń rakietowych mają najnowsze korwety serii Sa’ar 6 oraz starsze Sa’ar 5, jak i kutry rakietowe Sa’ar 4.5.

Czytaj więcej: Morska broń króla Dawida. Uzbrojenie i potencjał Izraelskiego Korpusu Morskiego cz. 2

Nieznany pozostaje los innych okrętów i łodzi wchodzących w skład sił morskich Syrii. Dane sprzed 2023 roku wskazują, że w skład formacji wchodziło także sześć łodzi torpedowych Tir II produkcji irańskiej, patrolowce: osiem poradzieckich (proj. 1400, kod NATO: Zhuk), dwa produkcji rosyjskiej (proj. 03160, typu Raptor) oraz sześć irańskich (MIG-S-1800), siedem poradzieckich niszczycieli min, a także okręt desantowy proj. 770 (kod NATO: Polnocny) zbudowany w ówczesnej Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. W składzie floty znajdował się też duży (3 500 ton wyporności) okręt szkoleniowy, który również miał zostać zbudowany w Polsce.

W trakcie operacji izraelskie lotnictwo miało przeprowadzić 350 ataków z powietrza, niszcząc liczne cele, takie jak pociski rakietowe Scud, pociski manewrujące, pociski rakietowe ziemia-morze, ziemia-powietrze i ziemia-ziemia, bezzałogowe statki powietrzne, myśliwce, śmigłowce szturmowe, radary, czołgi, hangary i wiele innych. Z kolei siły lądowe zniszczyły 130 innych obiektów, w tym składy broni, obiekty wojskowe, wyrzutnie i stanowiska strzeleckie.