Projekt wodorowy AquaDuctus ma być jedną z postaw morskiej infrastruktury wodorowej na Morzu Północnym, która umożliwi import wodoru do Niemiec. Wodór ma być produkowany na bazie energii pochodzącej z offshore wind. 

Kompleksowe studium wykonalności dla projektu zostało pomyślnie zakończone. W ramach studium zbadano i potwierdzono techniczną i planistyczną wykonalność wszystkich etapów projektu. Przeanalizowano również aspekty handlowe, potencjał marketingowy, opcje cenowe i regulacyjne.

Niemiecka spółka Gascade i belgijska spółka Fluxys złożyły wniosek do Komisji Europejskiej o przyznanie statusu dla projektu AquaDuctus będącego przedmiotem wspólnego zainteresowania (PCI). Ma to być jeden z filarów przyszłej niemieckiej i europejskiej infrastruktury wodorowej. 

Rurociąg został zaprojektowany jako "szkielet", zdolny do gromadzenie wodoru z wielu miejsc produkcji, a jednocześnie oferujący potencjał łączenia się z innymi międzynarodowymi projektami wodorowymi na Morzu Północnym. Szczegółowy przebieg rurociągu prezentuje poniższa grafika.

W pierwszym etapie do AquaDuctus zostanie podłączona farma wiatrowa SEN-1, która rozpocznie działalność w 2030 r. W kolejnych latach mogą zostać podłączone farmy wiatrowe położone dalej na morzu w wyłącznej strefie ekonomicznej Niemiec, a także infrastruktura wodorowa eksploatowana przez inne kraje basenu Morza Północnego. 

Do 2035 r. rurociąg podmorski ma przekształcić się w główny korytarz wodorowy transportujący do Niemiec do miliona ton wodoru rocznie.

Badania identyfikują potencjału produkcji wodoru w niemieckim i europejskim Morzu Północnym na poziomie 100 GW. Eksperci i inwestorzy postrzegają zintegrowaną europejską sieć rurociągów podmorskich jako idealne rozwiązanie transportowe dla zielonego wodoru w Europie.