Po burzliwym początku roku, związanym z deklaracjami kupna – a nawet siłowego zajęcia – Grenlandii przez Stany Zjednoczone, kolejny kraj pojawił się na nagłówkach mediów całego świata w kontekście polityki zagranicznej Białego Domu, czyli Panama i jej Kanał Panamski.

Arktyka zawiera 13% nieodkrytych światowych zasobów ropy naftowej i 30% nieodkrytego gazu ziemnego, kontrolowanie Grenlandii ułatwia dostęp do zasobów naturalnych.

Już ponad rok trwa kryzys transportu morskiego na Morzu Czerwonym. Jemeńscy rebelianci Huti atakujący statki w dalszym zakłócają światową żeglugę, dla której konflikt i jego implikacje stały się niemal elementem morskiej codzienności. Przez rok o ponad połowę spadł ruch przez Kanał Sueski, a końca kryzysu dalej nie widać.

Donald Trump do czasu styczniowej inauguracji prezydenckiej ma czas stworzenie ram działania, które wpłyną na światową gospodarkę morską. Zapowiedzi nakładanych ceł czy też zmniejszenie roli odnawialnych źródeł energii stanowią główne punkty przykuwające uwagę interesariuszy sektora morskiego.

Administracja Joe Bidena wstrzymała nowe zatwierdzenia amerykańskiego Departamentu Energii dla możliwych projektów eksportowych skroplonego gazu ziemnego (LNG). Działanie Amerykanów spotkało się z licznymi reakcjami na całym świecie, stanowiąc zarazem element gry politycznej w wyścigu o urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych.