Po ponad siedmiu godzinach rozmów na szczycie przywódcy państw UE dalej nie mogą znaleźć porozumienia ws. migracji. Z informacji ze źródeł dyplomatycznych wynika, że spierają się dwie grupy krajów: te niechętne relokacji i te, które chciałby takiego mechanizmu.

W bloku państw domagających się zapewnienia dobrowolności relokacji jest osiem krajów, w tym Polska wraz z Grupa Wyszehradzką. Sprawa ta początkowo miała w ogóle nie być dyskutowana na szczycie, ale w związku ze znaczącymi zmianami wprowadzonymi we wynikach końcowych na żądanie Włoch zapisy dotyczące relokacji, początkowo dość mgliste, zostały wzmocnione. To spowodowywało reakcję przeciwników tego rozwiązania.

Źródła dyplomatyczne relacjonowały w piątek nad ranem, że jest za to akceptacja wśród państw UE na utworzenie centrów kontroli migrantów w Europie w krajach basenu Morza Śródziemnego. Miałby być one finansowane przez wszystkie państwa UE.

Przybywający do Europy mieliby do nich trafiać i tam, ci którzy mają szanse na azyl byliby oddzielani od migrantów ekonomicznych. Ci drudzy byliby odsyłani do krajów pochodzenia. Państwa UE na zasadzie dobrowolności miałby dzielić między siebie azylantów z tych centrów. "Ta dobrowolność będzie kosztowała" - powiedział PAP dyplomata jednego z krajów UE zwracając uwagę, że kraje, które nie będą partycypować w podziale uchodźców będą musiały więcej wyłożyć na utrzymanie ośrodków.

Przywódcy zgadzają się też co do pomysłu regionalnych platform w Aryce Północnej, gdzie również mieliby trafiać uratowani na morzu.

Dyplomaci relacjonowali, że niezadowolona niemiecka delegacja bo w dyskusjach „zagubiona została” sprawa migracji wtórnej, która jest głównym problemem dla Niemiec. Kanclerz Angela Merkel chce jednak podpisywać umowy z krajami unijnymi, by migranci, którzy zostaną zatrzymani na granicy jej kraju byli odsyłani do tego państwa, w którym zostali zarejestrowani. Zaostrzenia polityki migracyjnej od szefowej niemieckiego rządu domaga się siostrzana partia CDU bawarska CSU.