W Luksemburgu 18 czerwca na posiedzeniu Rady UE ds. Rolnictwa i Rybołówstwa podsekretarz stanu w MGMiŻŚ Anna Moskwa przedstawiła stanowisko Polski w zakresie rybołówstwa. W stosunku do rozporządzenia o Europejskim Funduszu Morskim i Rybackim na okres kolejnej perspektywy finansowej UE na lata 2021-2027 Polska zajęła twarde stanowisko, nie popierając częściowego podejścia ogólnego w odniesieniu to tego dokumentu.

Minister Moskwa podkreśliła, że propozycja wyrażona w rozporządzeniu o Europejskim Funduszu Morskim i Rybackim nie daje możliwości elastycznego reagowania na problemy pojawiające się w regionach państw członkowskich. Jako przykład minister przytoczyła problem katastrofalnej sytuacji zasobów w Morzu Bałtyckim, w szczególności w odniesieniu do stada dorsza wschodniego, o czym Polska mówi głośno od 2015 roku.

Strona polska przypomniała, że istotą sektora rybołówstwa jest prowadzenie działalności połowowej. Jeśli stan zasobów na to nie pozwala, to Europejski Fundusz Morski i Rybacki powinien stanowić narzędzie zabezpieczające funkcjonowanie podmiotów działających w sektorze rybołówstwa z poszanowaniem ograniczeń wynikających z nałożonych limitów zdolności połowowej oraz narodowych kwot połowowych.

Przy sprzeciwie Polski i kilku innych państw członkowskich, Rada UE ds. Rolnictwa i Rybołówstwa przyjęła częściowe podejście ogólne do rozporządzenia o Europejskim Funduszu Morskim i Rybackim.

W punkcie dotyczącym stanu realizacji wspólnej polityki rybołówstwa oraz konsultacji dotyczących uprawnień do połowów na 2020 r. Polska poinformowała, że oczekuje na propozycję Komisji Europejskiej w zakresie uprawnień do połowów na 2020 r. Propozycja ma zostać opublikowana pod koniec sierpnia 2019 r.

Minister Anna Moskwa przypomniała na forum Rady, że przy ustalaniu uprawnień do połowów musi być wzięty pod uwagę również czynnik społeczno-ekonomiczny, aby zapewnić środowisku rybackiemu gwarancję stabilności prowadzenia działalności. Polska poparła stanowisko Litwy, która domaga się niezwłocznego przedstawienia przez Komisję Europejską kompleksowego planu działania prowadzącego do zidentyfikowania przyczyn słabej kondycji dorsza stada wschodniego. Postulaty dotyczyły również uruchomienia dodatkowych środków finansowych w celu złagodzenia skutków społeczno-ekonomicznych dla rybaków, których źródło utrzymania zależy od połowów dorsza wschodniego.