Kryzys na rynku naftowym spowodowany gwałtownym spadkiem cen ropy naftowej spędza sen z powiek armatorom zaawansowanych jednostek wiertniczych.

Niska opłacalność wydobycia oraz dynamiczny wzrost ilości eksploatowanych statków przed kryzysem spowodował zbyt dużą podaż statków wiertniczych w stosunku do dzisiejszych realiów rynku. Często zatrudnienie, zbudowanych za setki milionów dolarów, jednostek jest po prostu nieopłacalne. Liczby mówią same za siebie. W 2009 światowa flota statków wiertniczych liczyła 71 jednostek a obecnie jest ich już 192 jednostki.

Niestety w większości przypadków armatorzy nie mogą ich po prostu odstawić do portu i poczekać na lepsze czasy. Zaawansowane statki wiertnicze wykorzystują pędniki okrętowe, by utrzymać swoją pozycję roboczą. I to właśnie w tych urządzeniach tkwi problem. Muszą one bowiem być zdemontowane, żeby jednostki mogły wpłynąć do większości portów. Taki problem ma między innymi statek Dhirubhai Deepwater KG2 należący do koncernu Transocean. Długa na 227 metrów i szeroka na 41 metrów jednostka ma zainstalowanych sześć wielkich pędników, które uniemożliwiają wizytę w większości przystani. A podróże do portów pozwalających na wpłynięcie nietypowych jednostek są kosztowne i przeważnie nieopłacalne.

W związku z tym armatorzy ponoszą koszty zatrudnienia załogi i spalania paliwa będących w ciągłej gotowości statków. Dziennie na ich utrzymanie wydaje się nawet 200 tys. dolarów. To dwa razy więcej niż w przypadku tradycyjnych platform, które są na stałe zakotwiczone w miejscu zatrudnienia.

Z powodu tych kłopotów spadają przychody właścicieli statków wiertniczych. Rentowność netto firmy Diamond Offshore spadnie do 8,6 proc. w tym roku i 4,8 proc. w roku przyszłym – zapowiadają eksperci Deutsche Banku. Przypomnijmy, że w 2008 i 2009 roku rentowność firmy stała na poziomie 37 proc. Noble Corp, Transocean and Atwood Oceanics i inne firmy mające w swojej flocie statki wiertnicze również czeka podobny spadek – zapowiada agencja Reuters.