Rewolucja energetyczna zdaje się nie deprymować człowieka odpowiedzialnego za dostęp do największych zasobów ropy naftowej w Europie.

Zdaniem Terje Soviknesa, ministra energetyki Norwegii, większym zagrożeniem dla jego kraju jest posucha w odkrywaniu nowych złóż. W tym samym czasie minister wyraził zadowolenie z faktu, że rynek osiągnął względną równowagę po cięciach w produkcji krajów OPEC.

W Norwegii trwa szeroko zakrojona debata na temat przyszłości sektora wydobycia ropy. Głównym zmartwieniem jest bliskość do szczytu światowego zapotrzebowania na ropę oraz transformacja energetyki na źródła odnawialne. Powstaje więc pytanie, czy warto inwestować w odkrywanie nowych złóż, w szczególności w Arktyce. Soviknes, jak większość norweskich polityków, twierdzi, że tak.

- Nie jest szczególnie zmartwiony tym, kiedy osiągnięty zostanie szczyt popytu – czy to będzie w latach 30. czy 40. tego wieku. Dla nas liczy się sama wysokość zapotrzebowania na ropę, a ta będzie przez kolejne dekady. Dlatego musimy inwestować w odkrywanie ropy w norweskim szelfie kontynentalnym – powiedział 48-letni minister.

Norwegia od pewnego czasu przegania poławiaczy śnieżnych krabów z okolic swoich arktycznych wysp. Według ekspertów nie jest to walka o kwoty połowowe tego specjału, a odgradzanie konkurencji od potencjalnych złóż ropy.

Do zatrzymania jednego z unijnych statków i eksmitowania kilku innych doszło w rejonie Wysp Swalbardzkich, za kołem podbiegunowym. Norwegia broni swoich krabów zaciekle, ponieważ boi się ustanowienia precedensu wspólnego prawa dostępu do morskiego dna, które potencjalnie kryje w sobie zasoby gazu i ropy.

Eksperci twierdzą jednak, że spór o kraby to tylko zasłona dymna walki o pokłady złóż na Arktyce. Norwegia nie chce dopuścić, żeby każdy mógł spokojnie w regionie Wysp Swalbardzkich prowadzić poszukiwanie złóż. Stąd blokuje wszelkie inne poczynania państw w tym regionie.