Europejscy armatorzy i stoczniowcy chcą rozmów między Unią Europejską i Koreą Południową na temat dotacji, którymi ten kraj wspiera swój przemysł żeglugowy i stoczniowy.

European Community Shipowners’ Association (ECSA) i European Shipyards and Maritime Equipment Association (SEA Europe), stowarzyszenia zrzeszające kolejno armatorów oraz stocznie i producentów sprzętu morskiego, są gorącymi krytykami negatywnego wpływu ostatnich "niesprawiedliwych i ekonomicznie nierzetelnych praktyk zakłócających handel w przemyśle stoczniowym i żeglugowym". Organizacje przemysłowe uważają, że zagraża to ścieżce wyjścia z kryzysu na rynku stoczniowym.

20 listopada UE powiadomiła Światową Organizację Handlu (WTO), że chce dołączyć do japońskich konsultacji z Koreą Południową w sprawie środków przyjętych przez ten kraj, które mają wpływ na handel morski. Japonia uważa, że niektóre południowo-koreańskie środki pomocy państwa są niespójne z jej zobowiązaniami wynikającymi z Porozumienia WTO w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych (ASCM) oraz GATT 1994.

Dotyczą one głównie wsparcia finansowego dla stoczni - Daewoo Shipbuilding and Marine Engineering (DSME), Sungdong Shipbuilding & Marine Engineering oraz STX Offshore & Shipbuilding, które dwa lata temu bardzo ucierpiały na skutek działalności przemysłu stoczniowego.

UE uważa, że wspomniane środki miały znaczny wpływ na ceny statków, w tym silników okrętowych i innych urządzeń morskich oraz wpłynęły na wymianę handlową tymi produktami. Dlatego Unia Europejska chce wziąć udział w konsultacjach w sprawie WTO.

Rząd Korei zaprzeczył twierdzeniom, że wsparcie finansowe stanowiło naruszenie zasad handlu międzynarodowego.

- SEA Europe i ECSA są zaniepokojone wszelkimi ingerencjami w siły rynkowe poprzez niesprawiedliwe środki pomocy państwa. Działania podjęte przez UE i Japonię potwierdzają obecnie te obawy. Oba stowarzyszenia jednoczą się, podtrzymując potrzebę, by rządy w pełni szanowały i przestrzegały swoich międzynarodowych zobowiązań – czytamy w oświadczeniu obu stowarzyszeń.

Uważa się, że subsydia wprowadzone przez Koreę przyczyniły się do poważnej nadwyżki zdolności produkcyjnych w przemyśle stoczniowym i żegludze handlowej, co ma konsekwencje dla wszystkich uczestników rynku w całym łańcuchu dostaw.