Odpowiedzialne i zrównoważone zarządzanie rybołówstwem wymaga podejmowania decyzji w oparciu o solidne podstawy. Europejski Komitet Regionów (KR) w opinii dotyczącej gromadzenia danych w sektorze rybołówstwa , przyjętej 10 lutego na sesji plenarnej, podkreśla kluczowe znaczenie swobodnego dostępu do zgromadzonych danych oraz lepszego uwzględnienia potrzeb samorządów lokalnych i regionalnych.

- W wielu regionach rybołówstwo to często podstawowe miejsce pracy dla ich mieszkańców. Dotyczy to także sektora przetwórstwa rybnego, który koncentruje się w pobliżu dostaw surowca i zapewnia często znacznie większe zatrudnienie niż sektor połowowy. Należy pamiętać też, iż rybołówstwo to historia i kultura związana z wielowiekowym wykonywaniem rybołówstwa, to także element krajobrazu i atrakcja turystyczna - zauważył Olgierd Geblewicz (PL/EPP), marszałek województwa zachodniopomorskiego.

Ustanowienie unijnych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystania w sektorze rybołówstwa jest istotnym elementem ustanawiania wspólnej polityki rybołówstwa na poziomie regionalnym. Wprowadzenie poprawek do wniosku Komisji , zakładających konsultacje także z samorządami w regionach, w których rybołówstwo odgrywa ważną role, pozwoli samorządom na podejmowanie świadomych decyzji.

Aby kształtować długoterminową politykę i efektywnie zarządzać sektorem rybołówstwa samorządy muszą opierać się na danych i doradztwie naukowym. Holistyczne podejście do rybołówstwa pozwoli na nienaruszenie równowagi ekosystemu morskiego i unikniecie nieodwracalnych w skutkach konsekwencji.

Marszałek Geblewicz podkreślił ponadto znaczenie gromadzenia danych do celów jakościowej i ilościowej analizy niebieskiej gospodarki, a także konieczność przedstawiania danych w formacie, który mógłby być wykorzystywany przez samorządy lokalne i regionalne.

Zaakcentował również znaczenie danych społeczno-gospodarczych w rybołówstwie i akwakulturze, które w perspektywie średnioterminowej mogą przyczynić się do zharmonizowania i poprawy przepisów socjalnych w tych sektorach a także zapewnić nowe możliwości w zakresie tworzenia miejsc pracy i wzrostu gospodarczego na obszarach przybrzeżnych.

Szacuje się, że każde euro zainwestowane w gromadzenie danych oraz monitorowanie i wdrażanie prawa w dziedzinie rybołówstwa ma potencjał zwrócenia się dziesięciokrotnie.

Dodajmy, że w całej Unii europejskiej sektor przetwórstwa rybnego zatrudnia 116 tys. osób zaś sektor akwakultury około 85 tys. pracowników. W branży rybołówstwa w samej Hiszpanii zatrudniona jest jedna czwarta pracowników w całej UE, a cztery kraje o najwyższym poziomie zatrudnienia (Hiszpania, Włochy, Portugalia i Grecja) stanowią około 70%.

Wspólna polityka rybołówstwa (WPRyb) jest zbiorem zasad dotyczących zarządzania europejskimi flotami rybackimi i ochrony zasobów rybnych. Celem WPRyb jest zagwarantowanie, że rybołówstwo i akwakultura będą ekologicznie, gospodarczo i społecznie zrównoważone i że będą źródłem zdrowej żywności dla obywateli UE. Jej kolejnym celem jest wspieranie dynamicznego rozwoju sektora rybołówstwa i zapewnienie społecznościom rybackim odpowiedniego poziomu życia. Zgodnie z założeniami polityki rybołówstwa w latach 2015 – 2020 należy ustalić limity połowowe, które w sposób trwały będą chronić zasoby ryb w perspektywie długoterminowej. Jednocześnie reforma zmienia sam sposób zarządzania polityką rybołówstwa, dając państwom UE możliwość większej kontroli na poziomie krajowym i regionalnym.