Organizacja Low Impact Fishers of Europe (LIFE) odrzuca system indywidualnych kwot zbywalnych (ITQ) jako integralny komponent polityk UE w dziedzinie rybołówstwa i zarządzania nim, ze względu na nieproporcjonalnie wysokie negatywne konsekwencje, jakie przynosi on dla rybaków prowadzących działalność w sektorze rybołówstwa przybrzeżnego na małą skalę oraz dla lokalnych społeczności rybackich.

Alternatywne formy podziału uprawnień do połowów mogą zapewnić zdecydowanie większe korzyści społeczne, środowiskowe i ekonomiczne, niestanowiąc równocześnie zagrożenia dla niewielkich flot rybackich i umożliwiając realizację zakrojonych na szerszą skalę celów oraz wartości społecznych.

Alternatywne rozwiązania obejmują: wyodrębnienie kwot przeznaczonych dla organizacji producentów należących do sektora rybołówstwa przybrzeżnego na małą skalę, spółdzielni rybackich lub wszelkiego rodzaju innych organizacji o charakterze zbiorowym, zapewniających niezbędne gwarancje w odniesieniu do bezpieczeństwa oraz równych praw podziału kwot pomiędzy swoich członków.

Innym rozwiązaniem jest określenie pewnej proporcji kwot krajowych, która byłaby przeznaczona do podziału na podstawie kryteriów o charakterze społecznym, środowiskowym i ekonomicznym (zgodnie z postanowieniami Artykułu 17 Wspólnej Polityki Rybołówstwa). Kraje członkowskie powinny zapewnić przeżycie i możliwość osiągania pozytywnych wyników ekonomicznych podmiotom prowadzącym działalność w sektorze rybołówstwa przybrzeżnego na małą skalę w sposób zgodny z założeniami Wspólnej Polityki Rybołówstwa (Artykuły 2.1, 2.5.f), 2.5. i)) ─ system wyodrębnionych kwot, zarządzanych w sposób zbiorowy na podstawie odpowiednich kryteriów podziału, może również zostać wykorzystany dla ułatwienia możliwości rozpoczynania działalności dotyczącej rybołówstwa przybrzeżnego na małą skalę, z myślą o zapewnieniu przyszłości młodych rybaków i całego sektora rybołówstwa przybrzeżnego na małą skalę. Powinna zostać określona wyodrębniona kwota przeznaczona do podziału na cele dotyczące zachowania zróżnicowanej floty rybołówstwa przybrzeżnego na małą skalę i zapewnienia jej zrównoważonego rozwoju.

Niezwykle ważne jest, aby podział kwot był prowadzony na podstawie ściśle określonych kryteriów (zgodnie z postanowieniami Artykułu 17 Wspólnej Polityki Rybołówstwa), a nie jedynie dość wątpliwych danych historycznych dotyczących wysokości połowów. Kryteria dotyczące ochrony środowiska oraz społeczne powinny mieć charakter priorytetowy w odniesieniu do danych historycznych dotyczących wysokości połowów, co będzie oznaczać także zapewnienie dodatkowych wartości dla miejscowych społeczności rybackich, których połowy mają jedynie ograniczone niekorzystne konsekwencje dla środowiska.

Co najważniejsze, ryby muszą pozostać zasobami publicznymi, a zagadnienia dotyczące dostępu do ich zasobów powinny wciąż być zarządzane i regulowane przez władze państwowe. Prywatyzacja dostępu do zasobów rybołówstwa nie może zostać zaakceptowana i nie leży w interesie publicznym, członków naszej organizacji lub lokalnych społeczności nadmorskich. W każdym przypadku, kiedy są nam narzucane systemy indywidualnych kwot zbywalnych (ITQ), domagamy się, aby: zastosowane zostały odpowiednie środki zapewniające, że posiadaczami indywidualnych kwot zbywalnych mogą być wyłącznie rybacy prowadzący aktywną działalność; wprowadzone były odpowiednie limity dotyczące koncentracji indywidualnych kwot zbywalnych; wyodrębnione zostały odpowiednie, wystarczające ilości kwot niezbywalnych, przeznaczonych do podziału pomiędzy rybaków prowadzących działalność na małą skalę, z uwzględnieniem pewnej propozycji zastrzeżonej dla młodych rybaków, którzy zamierzają rozpocząć pracę w tym sektorze.

Systemy indywidualnych kwot zbywalnych są opracowywane jedynie na bazie logiki czysto ekonomicznej, bez uwzględnienia ich szerszych konsekwencji oraz innego rodzaju wartości. Ich wprowadzenie pociąga za sobą dodatkowe trudności dla rybaków prowadzących działalność na małą skalę i niemożność wejścia na rynek nowych podmiotów, co powoduje konsolidację przedsiębiorstw oraz nasilenie zjawiska nierówności iprzynosi niekorzystne konsekwencje dla niewielkich społeczności nadmorskich.

Pełna treść stanowiska znajduje się tutaj.