Zdaniem naukowców ten dinozaur był jednym z największych zwierząt w historii. Mowa o ichtiozaurze, którego fragment szczęki znaleziono na plaży w Wielkiej Brytanii. Szczątki mają 205 milionów lat.

Jak twierdzi międzynarodowa grupa paleontologów, gigantyczny ichtiozaur należący do prehistorycznych gadów wodnych mógł mieć aż 26 m długości. Jego szczątki w Lilstock w hrabstwie Somerset odnalazł kolekcjoner skamieniałości Paul de la Salle. Najpierw jeden niewielki fragment, a następnie kila większych, które razem miały około metra długości. – Początkowo myślałem, że to kawałek skały, jednak po chwili zauważyłem, że ma ona strukturę kości. Pomyślałem, że może to być fragment szczęki ichtiozaura i natychmiast skontaktowałem się z naukowcami z uniwersytetów w Manchesterze i Brockport, którzy byli zainteresowani tym znaleziskiem – wspomina de la Salle. Na miejsce przybył także dr Ramues Gallois, geolog, który potwierdził wiek skamieniałości.

Chociaż odkrycia dokonano w 2016 r., badacze dopiero teraz opublikowali wyniki badań. Ich zdaniem, znalezisko to fragment dolnej szczęki gigantycznego ichtiozaura. Porównano ją m.in. z największym znanym do tej pory ichtiozaurem, którego 21-metrowe szczątki znajdują się w Muzeum Paleontologii Royal Tyrrell w Kanadzie. Okazało się, że ten znaleziony w Wielkiej Brytanii ma z nim wiele wspólnego, jednak po wielkości jego szczęki można szacować, że był około 25% większy od kanadyjskiego okazu.

Podobne szczątki znajdywano w Wielkiej Brytanii już w 1850 r. Początkowo sugerowano, że to kości kończyn kilku dinozaurów. Ostatnie badanie dowodzi jednak, że szczątki znajdywane wcześniej i obecne należą do ichtiozaurów.

Ichtiozaury żyły na Ziemi ponad 200 mln lat temu, od triasu do późnej kredy. Olbrzymie gady morskie kształtem przypominały współczesne delfiny, a ich ogon zakończony był płetwą w kształcie księżyca, co oznacza, że mogły rozwijać duże prędkości, nawet 70 km/h. Czaszka tych morskich dinozaurów przypominała długi dziób, w którym znajdowało się aż 200 zębów. Ichtiozaury żywiły się głównie rybami oraz belemnitami, czyli prehistorycznymi głowonogami. Większe osobniki polowały na duże kręgowce, w tym morskie gady, a nawet inne ichtiozaury. Wyginęły w późnej kredzie, w turonie, ok. 25 mln lat przed wielkim wymieraniem kredowym.