pc
Unia Europejska podczas szczytu Azja-Europa w Brukseli podpisała w piątek umowy o wolnym handlu oraz wzajemnej ochronie inwestycji z Singapurem. To pierwsze tego rodzaju porozumienia zawarte między UE a państwem Stowarzyszenia Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN).
W ramach ASEAN Singapur jest zdecydowanie największym partnerem handlowym UE; przypada na niego prawie jedna trzecia handlu towarami i usługami między unijną wspólnotą a Stowarzyszeniem. W 2017 roku wartość dwustronnej wymiany towarowej wyniosła 53,3 mld euro. Eksport UE osiągnął wartość 33,16 mld euro (były to głównie samochody i maszyny), a import – 20,14 mld euro (przede wszystkim produkty chemiczne i farmaceutyki).
Przed zawarciem umowy znaczną większość towarów z UE można już było eksportować do Singapuru bez cła. Umowa o wolnym handlu wyeliminuje pozostałe taryfy w ciągu 3-5 lat, w zależności od kategorii produktu. Usunie też bariery techniczne i pozataryfowe dzięki uznaniu unijnych norm i testów bezpieczeństwa w takich sektorach jak elektronika, farmaceutyki lub części samochodowe. Niektóre taryfy będą nadal stosowane do produktów rybołówstwa i przetworzonych produktów rolnych wwożonych do UE.
Umowa o wolnym handlu zniesie też ograniczenia w sektorze usług. UE jest dla Singapuru największym partnerem handlowym w dziedzinie usług, a ponad 10 tys. unijnych przedsiębiorstw wykorzystuje ten kraj jako centrum obsługi działalności w całym regionie. Porozumienie, oprócz tego, że tradycyjnie znosi cła i bariery pozataryfowe w handlu towarami i usługami, zawiera też przepisy dotyczące ochrony własności intelektualnej, liberalizacji inwestycji, zamówień publicznych, konkurencji i zrównoważonego rozwoju.
Umowa o ochronie inwestycji ma zapewnić większą pewność inwestorom. Zastąpi ona 12 obowiązujących dwustronnych umów inwestycyjnych między Singapurem a państwami członkowskimi UE.
UE i Singapur rozpoczęły negocjacje handlowe i inwestycyjne w 2010 roku; rozmowy zakończono w 2014 roku. W kwietniu 2018 roku KE zaproponowała podpisanie dwóch osobnych umów.
Umowa o wolnym handlu, która obejmuje obszary należące do wyłącznych kompetencji UE, aby wejść w życie potrzebuje tylko zatwierdzenia przez kraje członkowskie w ramach Rady UE i zgody Parlamentu Europejskiego.
Umowa o ochronie inwestycji zanim wejdzie w życie będzie jeszcze musiała przejść odpowiednie krajowe procedury ratyfikacyjne we wszystkich państwach członkowskich. Upłynie więc znacznie więcej czasu, zanim będzie mogła zostać wdrożona.
XII Ogólnopolska Konferencja Prawa Morskiego na Uniwersytecie Gdańskim
MFW: Nieefektywna ochrona infrastruktury krytycznej w RP przed atakami w cyberprzestrzeni
Umowa o budowę statku – skutki „permissible delay”
Saab i Damen nie mogą się pogodzić z porażką w przetargu na niderlandzką "Orkę". Pójdą na noże z Naval Group?
Czarter na czas – naruszenie obowiązku płatności „hire”
Katastrofa mostu w Baltimore przyczyną strat dla żeglugi