• <

Część II: Od 30.04.2018 r. Konstytucja Biznesu – zmiany w prawie dla przedsiębiorców

pc

17.05.2018 09:57 Źródło: własne
Strona główna Prawo Morskie, Finanse Morskie, Ekonomia Morska Część II: Od 30.04.2018 r. Konstytucja Biznesu – zmiany w prawie dla przedsiębiorców

Partnerzy portalu

Część II: Od 30.04.2018 r. Konstytucja Biznesu – zmiany w prawie dla przedsiębiorców - GospodarkaMorska.pl

W dniu 26 stycznia 2018 roku uchwalono projekty pięciu ustaw z zakresu prawa gospodarczego wchodzące w skład tzw. Konstytucji Biznesu. Wśród tych ustaw znajduje się ustawa Prawo Przedsiębiorców, która w swoim założeniu ma zastąpić obecnie obowiązująca regulację, tj. ustawę. o swobodzie działalności gospodarczej z dnia 2 lipca 2004 roku.

Ustawa Prawo Przedsiębiorców została w dniu 22 marca 2018 roku podpisana przez Prezydenta RP i weszła w życie z dniem 30 kwietnia 2018 roku.

W drugiej części artykułu przybliżymy przedsiębiorcom najistotniejsze, w naszej ocenie, zmiany, jakie niesie ze sobą wejście w życie Prawo Przedsiębiorców.

Działalność nieewidencjonowana

Ustawodawca na gruncie przepisów ustawy Prawo Przedsiębiorców wprowadził nową instytucję w postaci działalności nieewidencjonowanej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy „Nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w ustawie z dnia 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2017 r. poz. 847 oraz z 2018 r. poz. 650), i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej”.

Określoną w ww. art. 5 ustawy działalność nieewidencjonowaną mogą prowadzić tylko osoby fizyczne, które nie wykonywały działalności gospodarczej w okresie ostatnich 60 miesięcy. Nadto prowadzenie uprzednio działalności gospodarczej w ramach umowy spółki cywilnej wyklucza możliwość prowadzenia działalności nieewidencjonowanej na gruncie obowiązujących od 30 kwietnia 2018 roku przepisów.

Działalność określona w art. 5 ust. 1 Prawa Przedsiębiorców jest novum wprowadzonym przez ustawodawcę. Nowa konstrukcja dopuszcza możliwość prowadzenia działalności zarobkowej przez osoby fizyczne, która to działalność, mimo iż nosi cechy działalności gospodarczej nie jest wprost traktowana jako taka działalność. Warunki określone w powyżej cytowanym przepisie, tj. kryterium przychodu oraz brak wykonywania działalności przez okres określony czasokres muszą być spełnione łącznie. Na gruncie wprowadzonych zmian osoba wykonująca działalność nieewidencjonowaną nie będzie podlegać rygorom ewidencyjnym i rejestracyjnym, nie nałożono na nią bowiem obowiązku rejestracji działalności w Centralnej Ewidencji i Informacja o Działalności Gospodarczej, jak również nie będzie zobowiązana do uiszczania składek na ubezpieczenie społeczne.

Ulga na start

Zgodnie z  art. 18 ust. 1 ustawy Prawo Przedsiębiorców „przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej.

W uzasadnieniu projektu ww. ustawy, wskazano, że tzw. „ulgę na start” należy traktować jako wyjście naprzeciw potrzebom przedsiębiorców podejmujących działalność gospodarcza po raz pierwszy, bądź podejmujących tę działalność ponownie po upływie dłuższego okresu czasu. Powyższe jest z pewnością korzystne dla zaczynających przedsiębiorców, bowiem rozpoczęcie prowadzenia działalności nieodzownie związane jest z koniecznością ponoszenia znacznych kosztów. Ulga gwarantowana przez ustawodawcę ma charakter dobrowolny i skorzystanie z niej jest zależne wyłącznie od woli przedsiębiorcy. Ulga ta stanowi swoistą alternatywę wobec systemu ponoszenia ciężarów z tytułu ubezpieczeń społecznych. Na przedsiębiorcy spoczywa powzięcie decyzji, czy z przedmiotowej ulgi skorzystać. Przedsiębiorca może jednak w każdym momencie z ulgi zrezygnować i dokonać zgłoszenia do ubezpieczenia. Mimo jednakże skorzystania z ulgi po upływie 6 miesięcy przedsiębiorca będzie uprawniony do opłacania składek do ZUSU w wysokości preferencyjnej (tzw. „mały ZUS”). „Ulga na start” dotyczy jedynie składek na ubezpieczenie społeczne. Uiszczenie składek na ubezpieczenie zdrowotne w odpowiedniej wysokości będzie stanowiło zatem obowiązek przedsiębiorcy.

Okoliczność niepodlegania ubezpieczeniu społecznemu na skutek skorzystania z wyżej opisanej ulgi będzie miała nadto przełożenie na wysokość należnych przedsiębiorcy świadczeń emerytalnych, rentowych i chorobowych.

Interpretacje indywidualne

Prawo przedsiębiorców wprowadziło odmienne regulacje dotyczące interpretacji indywidualnych określonych w art. 34 ustawy. Co istotne zmiany nie dotyczą jednak interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Dyspozycja art. 34 ustawy stanowi o prawie przedsiębiorcy do złożenia w jego indywidualnej sprawie do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosku o wydanie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, (interpretacja indywidualna).

Wniosek taki może dotyczyć sprawy już istniejącej, jak i przyszłego stanu faktycznego. Złożenie przedmiotowego wniosku niesie za sobą obowiązek uiszczenia odpowiedniej opłaty – w wysokości 40 złotych.

Interpretacje mają być wydawane bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku do organu (jednostki). Wniosek musi być kompletny i opłacony, co umożliwi nadanie mu biegu bez konieczności uzupełniania ewentualnych braków. W przypadku niewydania interpretacji w przypisanym terminie obowiązuje domniemanie, że w dniu następującym po upływie terminu została wydana interpretacja potwierdzającą stanowisko przedstawione we wniosku przez przedsiębiorcę Organ wydaje interpretację w drodze decyzji, od której służy odwołanie.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 35 ust. 1 „Interpretacja indywidualna nie będzie wiążąca dla przedsiębiorcy, z tym, że przedsiębiorca nie może być obciążony sankcjami administracyjnymi, finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do uzyskanej interpretacji indywidualnej, ani daninami w wysokości wyższej niż wynikająca z uzyskanej interpretacji indywidualnej”.

Analizując nowe przepisy, warto także zwrócić uwagę na art. 35 ust. 4 Prawa Przedsiębiorców, w którym ustawodawca wprowadził pojęcie utrwalonej praktyki interpretacyjnej. Pod tą definicją należy rozumieć inne interpretacje indywidualne, które dominują w wydawanych w takich samych stanach faktycznych oraz w takim samym stanie prawnym w trakcie danego okresu rozliczeniowego oraz w okresie 12 miesięcy przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego.

Na uwagę zasługuje także wprowadzenie przepisu, zgodnie z którym interpretacja indywidualna jest wiążąca dla organów lub państwowych jednostek organizacyjnych właściwych dla przedsiębiorcy i może zostać zmieniona wyłącznie w drodze wznowienia postępowania. Nie zmienia się nadto interpretacji, w wyniku której nastąpiły nieodwracalne skutki prawne.

Podejmowanie i rejestracja działalności gospodarczej

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy Prawo Przedsiębiorców „Działalność gospodarczą można podjąć w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo po dokonaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej”.

Prawo Przedsiębiorców nieznacznie modyfikuje kwestię podejmowania i rejestracji działalności gospodarczej. Zmieniono zasady wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej poprzez wprowadzenie nowego aktu prawnego - ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (CEIDGPIP). Obecnie dane, które wpisywane są do CEIDG zostały podzielone na dane ewidencyjne przedsiębiorcy, których zmiany są obowiązkowe w ciągu 7 dni od momentu zaistnienia zmiany oraz dane informacyjne, których zmiana przez przedsiębiorcę jest dopuszczalna w każdym czasie. Ponadto informacje dotyczące pełnomocnika lub prokurenta w CEIDG będą równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa lub udzieleniem prokury na piśmie.

Zawieszenie działalności gospodarczej

Na gruncie nowej ustawy zmodyfikowano również instytucję zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej (art. 22–25 Prawa przedsiębiorców). Na gruncie nowych przepisów z zawieszania działalności może skorzystać również przedsiębiorca zatrudniający wyłącznie pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym lub urlopie rodzicielskim niełączących korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu. W przypadku zakończenia korzystania z urlopów lub złożenia przez pracownika wniosku dotyczącego łączenia korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu, pracownik ma prawo do wynagrodzenia jak za przestój, określonego przepisami prawa pracy, do zakończenia okresu zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Wprowadzone rozwiązanie obejmie prawem do wynagrodzenia za przestój zarówno pracowników, którzy w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej planują powrócić z urlopów, jak i tych, którzy zgodnie z prawem mogą albo muszą wcześniej z te urlopy zakończyć.

Zakończenie i wnioski

Ustawy wchodzące w skład tzw. „Konstytucja Biznesu” mają na celu ułatwienie podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej, a także stworzenie przedsiębiorcom większej pewności i bezpieczeństwa prawnego, jak również zachęcić przedsiębiorców do rozwijania działalności gospodarczej.

Wprowadzone regulacje prawne z całą pewnością mają charakter porządkujący dotychczasowy stan prawny, gdyż część przepisów z dotychczas obowiązującej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, mających charakter techniczny została przeniesiona do innych aktów prawnych.

Nowych regulacji nie można w pełni zakwalifikować jako rozwiązania innowacyjne, czy też zmiany rewolucyjne dla przedsiębiorców. Nowa ustawa powiela co do zasady obecne regulacje w zakresie m.in. co do obowiązkowego korzystania przez przedsiębiorcę z rachunku płatniczego przy dokonywaniu lub przyjmowaniu określonych płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą (art. 19 ustawy), obowiązku posługiwania się przez przedsiębiorcę w określonych sytuacjach numerem identyfikacji podatkowej (NIP) jako podstawowym identyfikatorem w urzędowych rejestrach (art. 20), czy obowiązku zamieszczenia na towarze, jego opakowaniu, etykiecie lub w instrukcji lub do dostarczenia w inny, zwyczajowo przyjęty sposób, pisemnych informacji w języku polskim (art. 21).

Część zmian pozostaje z pewnością dyskusyjna, jak np. działalność nieewidencjonowana, która w praktyce może przyczyniać się do wielu nadużyć bądź ukrywania dochodów. Kluczowe znaczenie z pewnością ma ustanowienie katalogu praw i obowiązków zarówno dla przedsiębiorców, jak i organów administracji publicznej. Katalog ten jest w pewien sposób odzwierciedleniem obowiązującego systemu prawnego, konieczne było jednak jego wyraźne wyartykułowanie. Dopiero w praktyce będzie możliwe skonfrontowanie faktycznej działalności organów administracji w granicach nałożonych obowiązków i uprawnień.

Patrząc z perspektywy przedsiębiorców nowe regulacje prawne ocenić należy pozytywnie w szczególności ze względu na ich praktyczny charakter. Stanowią one również odzwierciedlenie wieloletnich postulatów stawianych nie tylko przez przedstawicieli środowisk prawniczych, ale również przez samym przedsiębiorców. Naszym zdaniem trzeba jednak wstrzymać się z jednoznaczną oceną wprowadzonych regulacji i pozwolić, by zmiany zostały zastosowane w praktyce. Prawo Przedsiębiorców ma być z założenia aktem prawnym kompleksowym, zaś długotrwałe, praktyczne stosownie przepisów ustawy zezwoli na ich pełną i rzetelną ocenę. Co więcej niezwykle istotne znaczenie będzie miało ich praktyczne zastosowanie przez przedsiębiorców, gdyż to tej grupy osób regulacje te bezpośrednio dotyczą.

Radca Prawny Mateusz Romowicz

Łukasz Pawłuszyński

Więcej informacji znajdą Państwo na stronie kancelaria-gdynia.eu, www.prawo-korporacyjne.pl.

Partnerzy portalu

legal_marine_mateusz_romowicz_2023

Dziękujemy za wysłane grafiki.